De beste ruimtefilms van de 21e eeuw – Het is onmogelijk om precies te zeggen wanneer de mensheid voor het eerst droomde om de ruimte in te reizen, maar sinds dit idee in ons hoofd werd geboren, hebben we het niet meer losgelaten. We vertellen al langer verhalen over buitenaardse werelden dan wie dan ook, en we maken al bijna sinds het begin van de cinema films over maanlanding.
Zet je helm op, doe je gordel om en maak je klaar om naar de verre uithoeken van de melkweg te reizen op zoek naar avontuur.
Titan: Na het einde van de aarde (2000)
AmbitieusTitan AE is de nieuwste speelfilm geproduceerd door het animatie-icoonDon Bluth, mede geregisseerd doorGary Goudman. Hij trachtte een enorm universum te creëren in de stijl van "sterrenoorlogenin de wereld van artistieke animatie. Het publiek was woedend, maar de resultaten waren adembenemend, met sprankelende dialogen en onverwachte wendingen dankzij scenarioschrijvers Ben Edlund (Teakhout ), Jan Augustus (Gaan ) en Joss Whedon (Buffy de vampiermoordenaar ).
Matt Damon enDrew Barrymore geven hun stemtalenten in een fantasierijk ruimteavontuur dat zich afspeelt in een toekomst waarin mensen door de melkweg zijn verdreven en geen thuiswereld meer hebben. Wanneer onze helden de sleutel ontdekken om de tweede aarde te vinden, is het aan hen om hun soort te redden. Slim en eigenzinnigTitan AE moet worden heropend.
Solaris (2002)
remakeSteven Soderbergh «Solaris" Andrei Tarkovski, is misschien niet bestand tegen de wildgroei van het origineel, maar voor een beknopte versie van trippy, doordachte sci-fi-verhalen is het indrukwekkend compleet.George Clooney speelt een rouwende psycholoog die wordt gestuurd om een ver ruimtestation te onderzoeken waar alle bemanningsleden weigeren naar huis terug te keren. Bij het bereiken van de plek ontdekt hij dat alle bemanningsleden op twee na dood zijn, maar het ruimtestation is niet leeg... het is gevuld met de overleden dierbaren die ze hebben achtergelaten.
Het gebruik van de verre uithoeken van de ruimte om de figuratieve en letterlijke concepten van oneindigheid te verkennen, is het doel geweest van veel geweldige sciencefictionverhalen, en "Solaris" Soderberga is daar een goed voorbeeld van. Clooney werpt zijn aureool van een superster af en geeft een van zijn meest humane uitvoeringen tot nu toe, en Soderbergh's aandrang om dit conceptuele, karaktergedreven sci-fi-verhaal levend te houden is nobel en indrukwekkend.
Schatplaneet (2002)
Het is raar om je dat voor te stellen"Schat planeet", een van Disney's laatste geweldige 2D-geanimeerde meesterwerken, was een enorme flop in de oorspronkelijke release. Misschien hadden mensen nog steeds moeite om animatie als een spannend avontuur te accepteren. Misschien was 'steampunk' in 2002 te esoterisch om door de mainstream te worden begrepen. Maar wat de reden ook was, het publiek miste de kans.
"Schat planeet" - futuristische bewerking van de klassieke roman Robert Louis Stevenson over een jongen die een schatkaart vindt om dicht bij een bloeddorstige piraat te komen en hem vervolgens in een vijand te veranderen. De relatie tussen Jim Joseph Gordon-Levitt ) en cyborg John Silver ( Brian Murray ) zijn net zo ingewikkeld en complex als alles in de Disney-canon, en de animatie is adembenemend verbazingwekkend. Regisseurs Ron Clements en John Musker ( kreunen ) herontdekt ruimtevluchten als romantisch zweven op zonnezeilen en wekt met succes een gevoel van ontzag en verwondering dat in veel sci-fi-verhalen ontbreekt.
Zathura: een ruimteavontuur (2005)
John Favreau zijn eerste uitstapje naar de popcinema en de film die hem een regieoptreden bezorgdeijzeren man, is Van Allsburgs verbazingwekkend creatieve bewerking vanZathura. Geschiedenis naar verluidt gerelateerdjumanji, draait opnieuw om verveelde kinderen die een bordspel spelen dat plotseling verandert in een ongelooflijk avontuur. Behalve deze keer schiet hij hun landhuis letterlijk tot in de verre uithoeken van de ruimte.
Zatura vol ongebruikelijke sci-fi-beelden, en Favreau brengt voorzichtig zijn beelden terug en laat een groot deel van de film er handgemaakt uitzien. De buitenaardse monsters zijn indrukwekkend intimiderende wezens en de sets zijn aannemelijk praktisch. Het stuurt de hoofdrolspeler niet naar een virtual reality-wereld, het brengt een zeer reële wereld van astronauten en buitenaardse wezens in hun huis, waar het onbekende net zo tastbaar is als al het andere in hun woonkamer. Dit is een adembenemende creatieve film.
Inferno (2007)
De zon is aan het sterven en de enige manier om hem te doen herleven is door een team de ruimte in te sturen en een atoombom op ze te laten vallen. In de handen van een vooraanstaande Hollywood-regisseurzonneschijnzou waarschijnlijk verdomd dom zijn, maar de regisseurDanny Boyle («Slumdog miljonair" ) en schrijverAlex Garland («voormalige auto" ) is niet zo saai. ze vullenzonneschijn met grootse ideeën, rijke karakters en een gevoel van existentiële dreiging die perfect aansluit bij dit verhaal van overleven in de ruimte.En wat is de cast:Chris Evans, Cillian Murphy, Michelle Yeo, Rose Byrne, Benedict Wong, de lijst gaat maar door en ze zitten allemaal samen opgesloten in een kruitvat, wachtend om te worden vrijgelaten. Het is een aangrijpend sci-fi-avontuur, en hoewel sommigen misschien beweren dat het derde bedrijf van de film fout gaat, is dat misschien - heel misschien - waar de film eigenlijk al die tijd over ging.
WALL-E (2008)
In de verre toekomst heeft de mensheid de planeet Aarde verlaten en zijn alleen afvalpersrobots achtergelaten om hun rotzooi op te ruimen en de omgeving weer bewoonbaar te maken. Misschien werkte het niet. Er is nog maar één robot over, zijn naam isWALL-Een het enige waar hij echt om geeft, is dat hij heel, heel eenzaam is.
Tot er op een dag een andere robot op aarde landt en dat verandert allemaal. RegisseurAndrew Stanton, WALL-E omspant met succes de hele melkweg, stuurt een onverwachte held op een schijnbaar onmogelijk avontuur en gooit een essentieel element van chaos in een slopende samenleving die het verbeteren van de omstandigheden bijna heeft opgegeven. Het is cynisch apocalyptisch, maar bewijst met succes dat hoop het uiteindelijk wint. Inventief ontworpen, charmant ontworpen, met een groot gevoel voor humor en een diepgeworteld gevoel van ontzag,WALL-E voelt niet als de zoveelste grote studioproductie. Het was meteen een klassieker direct na de poort.
Star Trek (2009)
heelal "Star Trek» nog groter geworden met een indrukwekkende rebootJay Jay Abrams 2009, dat vakkundig een alternatieve realiteit creëerde, waarbij alle kostbare continuïteit van de originele shows en films behouden bleef, terwijl het een geheel nieuwe richting insloeg. Het perfecte team -Chris Pine, Zoë Saldana, Zachary Quinto, Simon Pegg, John Cho enAnton Yelchin — beland in een dodelijke missie met een wraakzuchtige Romulan die terug in de tijd reist om wraak te nemen op de planeet. Vulkaan.
Die-hard Trekkies kunnen discussiëren over de manier waarop de film het productieontwerp benadert (en natuurlijk de kenmerkende lensflare van Abramsoveral ), maar deze eerste reboot combineert met succes karakterwerk met een meeslepende verhaallijn en weet het verhaal te vertellen van die zeldzame prequel waar letterlijk niets vooraf is bepaald. Er kan van alles gebeuren, en hoewel niet iedereen het leuk vindt waar de show vandaan komt, "Star Trek" 2009 vestigde zich snel als een van de beste films in de geliefde franchise.
Maan 2112 (2009)
Debuut speelfilmDuncan Jones is een grillig, eenzaam sciencefictionverhaal over Sam (Sam Rockwell), een mijnwerker die in zijn eentje een ruimtestation op de maan runt met alleen een kunstmatige intelligentie-emoji om hem gezelschap te houden. De verveling is overweldigend en licht amusant totdat hij een schokkende ontdekking doet die alles aan zijn missie in twijfel trekt.
Jones toont een sluw gevoel voor toon in zijn regiedebuut en creëert een verhaal dat enigszins absurd maar deprimerend geloofwaardig is. Maar de lijm houdtMaan Together is een opzienbarende performance van Rockwell als een man wiens routine plotseling wordt verstoord en gedwongen om de tragiek van zijn eigen bestaan op een bijna ondenkbare manier onder ogen te zien.
Pandorum (2009)
«pandorum" Christian Alvari is een van de meest ondergewaardeerde en onbegrepen sci-fi-thrillers van de eeuw (tot nu toe). Gefilmd in de filmDennis Quaid enBen Foster de rollen van astronauten die midden in een hyperslaap wakker worden in een enorm ruimteschip dat gerepareerd moet worden. Plotseling ontwaken uit hun winterslaap laat hen achter zonder herinneringen en mogelijk een ernstige psychose, en wanneer ze mensetende wezens op het schip tegenkomen, wordt hun toestand erger. (Spoiler alert: misschien.)
pandorum ontwikkelt het isolement en de eindeloze leegte van de ruimte om een bijna Lovecraftiaanse sfeer te creëren, zoalsEvenementenhorizon, als de filmmakers niet probeerden indruk op je te maken met hoe cool het schip eruitziet, maar in plaats daarvan al hun energie richtten op het gek maken van je. De geweldige verhaallijn houdt de spanning gedurende de hele film gaande en het einde is gewoon geweldig.
Zwaartekracht (2013)
Het is moeilijk om met een gigantisch budget diep persoonlijke films te maken, maar dat is wat het is.zwaartekracht. Sandra Bullock speelt Ryan Stone als een beginnende astronaut die de ruimte in wordt gestuurd wanneer een puinveld haar schip en haar copiloot vernietigt, gespeeld doorGeorge Clooney. Geweldig bedacht door de regisseurAlfonso Cuarón (die er een Oscar voor won), lijkt een groot deel van de film plaats te vinden in lange takes die laten zien hoe compleet verknoeid onze held is. Misschien meer dan enig ander personage in de geschiedenis.
Zonder schurken om het hoofd te bieden en al lijdend aan een overweldigend gevoel van wanhoop, valt Stone in een poging zichzelf te redden voor zijn eigen redding, omdat het leven de moeite waard is, hoe wanhopig de situatie ook lijkt. Cuaróns meesterlijk uitgevoerde visual effects-meesterwerk blijkt langzaamaan niet alleen een thrill ride te zijn, maar ook een ontroerende interventie, een oproep aan iedereen in het publiek om te blijven vechten tegen de drang om op te geven en het leven te laten eindigen. Het is een van de duidelijkste voorbeelden van filmische inspiratie, en een die adembenemend boeiend is.
