Honden zijn de beste vrienden van de mens. Maar het waren mensen die ze zo hebben opgevoed. En soms gebeurt het dat dit verre van het geval is. Vandaag zul je leren dat niet alle rassen zijn gemaakt als metgezellen. Sommige soorten bleken te helpen bij werk, sport en sommige als keukengereedschap.
Vandaag merken we dat de rol van honden is veranderd. De meesten nemen ze als huisdier. Om aan deze rol te voldoen, werden sommige rassen verminderd en sommige werden gehoorzamer. Maar er zijn ook minder gelukkige rassen: sommige zijn verdwenen omdat ze niet meer nodig zijn. Ze zijn gewoon niet geschikt voor iets anders dan het doel waarvoor ze zijn gefokt.
10. Pommeren
Elke eigenaar of persoon die deze hond al lang kent, merkt op dat dit ras zich als een grote hond gedraagt. Dit komt omdat Pomeranians ooit grote honden waren.
Voor het eerst werd dit ras gefokt als sledehond in de 16e eeuw. Aanvankelijk wogen deze honden rond de 14 kilogram. Ter vergelijking: moderne Spitz weegt 1,4 tot 3,2 kilogram.
Niemand weet zeker welke rassen werden gekruist om de Pommeren te fokken, maar de meesten zijn het erover eens dat de Duitse spits hieraan heeft deelgenomen. De Pommeren behoort tot de Spitz-klasse, de voorouders van moderne sledehonden.
De rol van de Pommeren veranderde in de 19e eeuw toen het een volledig decoratief ras werd. Selectief werden sommige honden speciaal verminderd in Pommeren (een historische regio in het zuiden van de Oostzee, ook wel bekend als Pomorie). Ter ere waarvan ze werden genoemd. Ooit werden ze gebruikt voor het weiden van schapen, maar fokkers bleven ze verminderen.
9. Duitse herder
Het ras "Duitse herder" is gemaakt om schapen te beschermen. De eerste honden van deze soort verschenen in de jaren 1850, toen Duitse herders verschillende soorten honden kruisten om een bewaker te creëren om hun kudden te beschermen. Ze hadden een sterke, intelligente en snelle hond nodig met een goed reukvermogen.
Verschillende herders hebben hiervoor verschillende honden gemaakt. In 1891 creëerden hondenliefhebbers de Phylax-gemeenschap om rassen in Duitsland te standaardiseren. Deze organisatie stortte drie jaar later in, omdat ze het niet eens konden worden: honden fokken alleen voor werk of als huisdier.
In 1899 kocht Max von Stefanitz, een lid van de bovengenoemde gemeenschap, een van de door herders gefokte honden. Hij geloofde dat honden juist en alleen voor het werk gefokt moesten worden, en hij koos deze specifieke hond voor zijn geest. Hij noemde haar een Duitse herdershond.
Even later creëerde hij een gemeenschap van Duitse herdershonden om het ras populair te maken. Hij kruiste deze specifieke soort met verschillende rassen van herdershonden, zelfs met verwanten van wolven, om de moderne Duitse herdershond te creëren.
8. Dobermann Pinscher
De eerste Dobermann werd gefokt door de Duitser Karl Frederick Louis Dobermann. Hij werkte als belastinginspecteur, nachtwaker en hondenvanger. De eerste twee beroepen waren behoorlijk aantrekkelijk voor criminelen. Dit feit motiveerde hem om een nieuw soort hond te creëren voor zijn eigen bescherming.
De Dobermann wilde dat de hond slim, alert, zelfverzekerd, moedig en altijd klaar was om de eigenaar te beschermen. Hij begon zijn eigen kennel, waar hij meerdere honden kruiste. Niemand weet welke rassen hij gebruikte. Het enige wat zijn zoon zei was dat de hond Schnapp heette en de teef Bismarck. Even later werd het omgedoopt tot Bisart.
Otto Geller, een andere fokker, beweerde later dat Schnapp een bastaard was. Hij voegde eraan toe dat om de Dobermann Pinscher te verkrijgen, de Dobermann de nakomelingen kruiste met verschillende andere rassen, zoals de Duitse Dog, Duitse herder en Duitse Pinscher.
7. Draaiende hond
Tegenwoordig bestaan trochanterhonden (of, zoals ze ook wel werden genoemd, chef-koks) niet meer. De reden is het verschijnen van speciale vuurpotten. Het ras is gefokt om constant gegrild vlees te draaien. Hier komt de naam vandaan. Ze werd ook wel "vernepatore ker" genoemd, wat "hond die aan een wiel draait" betekent. De wetenschappelijke naam is Canis Vertigus, wat duizelige hond betekent. Sterker nog, het hoofd van mensen draait rond als ze ze zien rennen.
Tot de 16e eeuw werd aan kleine jongens toevertrouwd om met de spies te werken. Maar vaker eindigde het met blaren op de handen. En toen fokten mensen een ras dat hen zou kunnen vervangen. Ze verbonden een spit aan een wiel en de hond rende rond in dat wiel. En al van haar vlucht begon een spit te draaien. En de koks gooiden hete kolen in het wiel om de hond te versnellen.
De spieshond is een belangrijk en onmisbaar attribuut geworden in elke keuken. En het werd exclusief gezien als een ander keukengereedschap. Ze werkten elke dag in de keuken, behalve op zondag. Maar ook die dag waren ze niet helemaal vrij: de eigenaren namen ze mee naar de kerk om hun voeten op te warmen.
De behoefte aan dit ras verdween met de uitvinding van de vuurpot met een spit. Tussen 1750 en 1850 nam hun aantal af en tegen 1900 was het ras volledig verdwenen. De spieshond werd om één reden niet decoratief - velen vonden hem nogal lelijk. Ze hadden korte benen, kleine hoofden en sterke lichamen. De meeste mensen wilden ook niet gezien worden met deze hond, omdat ze zich daardoor geen vuurpot konden veroorloven.
Maar ondanks het verdwijnen van het ras, liet het een belangrijke erfenis na. Het was de trochanterhond die leidde tot de oprichting van de Society for the Prevention of Cruelty to Animals (SPCA). Henry Berg richtte de vereniging op na het zien van verschillende dravende honden in een hotel in Manhattan. En hun werkomstandigheden waren verschrikkelijk.
6. Chihuahua
De geschiedenis van het uiterlijk van de Chihuahua is enigszins verwarrend. Het is bekend dat dit ras in 1800 voor het eerst werd gezien in de Chihuahua-stad in Mexico. Chihuahua's worden verondersteld afstammelingen te zijn van de oude Mexicaanse hond, de Techichi. Ze zag er hetzelfde uit, maar was groter.
Sommige mensen beweren echter dat de Chihuahua het resultaat is van het kruisen van een Techichi en een Chinese Naakthond of Mexicaanse Naakthond. Anderen zeggen dat het geboorteland van de kleine hond Italië is, waar zijn afstammeling de Maltese schoothond (Maltese) is. Er wordt aangenomen dat ze van Italië naar Mexico is gebracht.
De beschavingen van de Azteken, Maya's en Tolteken fokten techichi voor voedsel. Sommigen werden huisdieren, maar na de dood van hun eigenaren werden ze samen met de eigenaren gedood, gemummificeerd en begraven. Men geloofde dat deze honden gidsen zijn naar het hiernamaals.
In de Verenigde Staten verscheen de eerste chihuahua in de jaren 1880, toen toeristen een hond van dit ras kochten tijdens een reis door Mexico. Omdat ze daarvoor niet bekend was in de Verenigde Staten, kreeg ze dezelfde naam als de plaats waar ze vandaan kwam. Daarom wordt hij ook wel de Arizona, Texas of Mexicaanse hond genoemd.
5. Mopshond
De eerste mopshond verscheen in 400 voor Christus in China. Hij was niet het meest populaire ras onder gewone mensen, aangezien uitzonderlijk rijke en koninklijke personen mopsen baarden. Ze waren symbolen van hoge status. De keizers huurden zelfs bewakers en bedienden in voor de honden om ze veilig en comfortabel te houden.
De mopshond is speciaal gemaakt als kleine hond om op de schoot van een mens te passen. Vanwege het feit dat de hond altijd in de buurt van mensen is geweest, in aanwezigheid van een persoon, zijn mopsen actief en klaar om een paar trucjes te laten zien.
De mopshond bleef een koninklijk symbool na zijn aankomst in Japan, Rusland en Europa. Sommige heersers, zoals de Britse koningin Victoria en de Nederlandse prins Willem de Zwijger, zijn op verschillende tijdstippen eigenaar geworden van mopshonden.
4. Akita
Agressie werd oorspronkelijk in de genen van de Akita gelegd, omdat het ras werd gefokt voor de jacht, het beschermen van de eigenaren en het vechten tegen andere honden. De eerste Akita verscheen in de gelijknamige stad in Japan. Ze werden matagi genoemd, wat eervolle jager betekent.
Eeuwenlang hebben de Japanners de Akita gebruikt om op potentieel gevaarlijke dieren te jagen, zoals herten, wilde zwijnen en zwarte beren. Ze diende ook als speurhond om wild te vinden en te verzamelen. Tussen de 17e en 19e eeuw werd het ras gebruikt in hondengevechten. Het kreeg echter zijn vroegere functies terug toen wreed amusement werd verboden.
3. Bull Terriër
Een ander ras gemaakt voor hondengevechten. Net als in het geval van Akita veroorzaakte dit de agressiviteit van de hond. Bull Terriers zijn afstammelingen van het ras Bull en Terrier, die werden gefokt voor hetzelfde gevecht van honden en stierengevechten. En de Bull en Terriers werden op hun beurt een kruising tussen een Old English Terrier en een Bulldog.
De eerste stieren en terriers verschenen in de 18e eeuw. Na verloop van tijd werd het ras gekruist met verschillende andere soorten honden, waaronder de Burgos Pointer, om een Bull Terrier te creëren. Nadat hondengevechten waren verboden, werd de Bull Terrier populairder als showhond, en fokkers concentreerden zich op zijn uiterlijk in plaats van op agressie en het aantal beten dat andere honden werd toegebracht.
2. Duitse Dog
Omdat het zwijn altijd tegen jagers heeft gevochten, geloofde men dat hij het meest woeste dier van Europa was. En alleen de sterkste en meest veerkrachtige hond kon het aan. De Duitse dog werd zo'n hond. Hij verscheen voor het eerst in Duitsland als zwijnenjager. Zijn tweede functie was bewaken.
De Duitse dog bestaat echter al duizenden jaren. Oude honden die op Duitse Doggen leken, leefden in Egypte en China. Oude fokkers waren meer bezig met de effectiviteit van honden dan met hun uiterlijk. Daarom zagen ze er niet zo presentabel uit als hun moderne nakomelingen.
Hoewel niet bevestigd, wordt aangenomen dat de Duitse dog een kruising is tussen een Engelse mastiff en een Ierse wolfshond. Duitse heersers hielden zoveel van Duitse doggen dat ze honderden honden gebruikten bij de jacht op zwijnen. En hoewel Duitse Doggen nu worden opgevoed als zachtere en minder agressieve honden, zijn ze nog steeds een van de sterkste honden.
1. Pitbull
Elke lijst met rassen zou onvolledig zijn zonder de controversiële pitbull. In tegenstelling tot de meeste rassen op deze lijst, werd de Pit Bull niet gefokt als hondenras, maar eerder als een generieke naam voor verschillende rassen. Hoewel het uiterlijk bedoeld was voor hondengevechten en stierengevechten. De Pit Bull is het resultaat van een kruising tussen een Engelse Bulldog en een Terrier. Ze hebben een vrij brede kop en een gespierd lichaam.
In principe worden de volgende rassen pitbulls genoemd: Bull Terriers, American Bulldogs, Boxers, American Pit Bulls en American Staffordshire Terriers. Er zijn echter verschillende andere soorten honden die als pitbulls worden geclassificeerd. Deze honden zijn nooit een ras geworden, omdat ze geen standaardisatie hebben. Hoogstwaarschijnlijk kruisten fokkers willekeurig verschillende rassen om de perfecte vechthond te ontwikkelen.
Wij adviseren u om te zien:
We bieden je de twintig populairste honden ter wereld aan! Welke hondenrassen moeten volgens jou aan deze lijst worden toegevoegd?
