Verschillende beoordelingen

10 meest wrede martelingen van het oude Rome

De slaven van het oude Rome werden vaak onderworpen aan allerlei vormen van marteling. Het is bekend dat in plaats van een vrij persoon die verdacht wordt van het plegen van een misdaad, zijn slaven werden gemarteld, soms tot de dood. Maar toch weerhield dit de Romeinen er niet van om vrije mannen en vrouwen te pesten, want in de oude Romeinse wetten kon men altijd mazen vinden, die herhaaldelijk werden gebruikt door vertegenwoordigers van de Romeinse elite. Misschien ben je geïnteresseerd in artikel 15 van de angstaanjagende martelwerktuigen die moeilijk te geloven zijn dat ze bestaan.

10. In een ezel naaien


Het oude Rome is altijd beroemd geweest om zijn wreedheid. Apuleius (Gouden Ezel) en Lucian (Lucius, of Ezel) beschreven bijvoorbeeld dergelijke martelingen in hun geschriften:

Eerst werd de ezel gedood, de buik werd opengescheurd en de inwendige organen werden verwijderd. Vervolgens werd de verdachte uitgekleed en in het dier gestopt. De buik werd dichtgenaaid, waardoor het hoofd van de slaaf buiten bleef, zodat hij niet zou stikken, waardoor hij nog langer zou lijden.

Het lichaam van een dier, met een slaaf erin, werd in de zon gelaten en na verloop van tijd begon het te ontbinden. Insectenlarven kropen er langs en gieren begonnen te pikken in het vlees van een ontbindend dier - het slachtoffer van dergelijke martelingen wachtte heel lang op zijn dood.

9. Wilde zwijnen voeren


De marteling van jonge meisjes, die werd uitgevoerd door de mensen van Heliopolis, onder de heerschappij van de Romeinen, werd beschreven door Sint Gregorius:

Elke maagd die deze test doorstond, werd eerst aan de gladiatoren gegeven. Toen het meisje niet langer als onschuldig kon worden beschouwd, kleedde ze zich uit en werd haar buik opengesneden, waardoor haar binnenste naar buiten werd getrokken. Verder werden gerstkorrels in het lichaam gegoten, de buik werd weer dichtgenaaid en gegeven om door wilde zwijnen te worden verscheurd.

8. Uithalen


De mensen van het oude Rome geloofden dat hoe hoger je status, hoe meer mensen je kon doden zonder enige gevolgen. De keizer had bijvoorbeeld het recht om iedereen te doden, de generaal kon gemakkelijk de luitenant doden en de soldaten - gewone burgers.

Het was ten strengste verboden om op de sociale ladder te klimmen: als een gewone bewoner een soldaat verkrachtte, werd hij onderworpen aan openbare castratie. Als de soldaat dit vrijwillig aan de burger toestond, werd hij ontdaan.

Deze regels, evenals het idee van liefdesrelaties tussen mannen, zorgden voor veel verwarring in de oude Romeinse geschiedenis, omdat iedereen gemakkelijk een andere persoon kon beschuldigen van het schenden van de commandostructuur.

7. Binding


Tiberius werd beschouwd als de meest verschrikkelijke en wrede keizer van de Romeinse geschiedenis, en niet zonder reden. Hij was bijna altijd in een slecht humeur, dus marteling gaf hem speciaal plezier.

Het doelwit van zijn wreedheid waren vaak de geslachtsdelen van de slachtoffers. De keizer nodigde zijn vijanden vaak bij hem thuis uit en dronk wijn met hen - ze kregen drankjes geserveerd, ze dronken hun glazen, waarna Tiberius, gebruikmakend van de alcoholische bedwelming van de gasten, hun geslachtsdelen strak verbonden zodat de slachtoffers niet de kans zouden krijgen naar het toilet te gaan. Hier begon de echte kwelling - de slachtoffers konden de overvolle blaas niet legen.

6. Gekwelde senator


Met de wreedheid van Tiberius kon keizer Caligula alleen maar poepen. Een keer scheurde hij de maag van de senator open. Hij overleefde, waarna Caligula besloot zijn ogen uit te steken. Vervolgens pakte hij de hete tang en haalde de ingewanden van de senator eruit voordat hij hem doormidden scheurde.

Volgens het Romeinse geloof was de dood van een senator geen straf, maar een vrijlating. De straf was marteling en een persoon werd pas ter dood veroordeeld nadat hij alle onmenselijke tests van Caligula had doorstaan.

5. In tonnen gooien


Sommigen waren voorbestemd om langer te lijden dan anderen. Tijdens het bewind van keizer Domitianus werden christenen onderworpen aan de meest geavanceerde martelingen. Een van de meest afschuwelijke martelingen was het insmeren van een christen met honing en melk, hem vervolgens dwangvoeding geven met voedsel dat allerlei parasieten aantrok en zijn loop vastspijkerde.

Het lichaam van het slachtoffer verrotte in de loop en de parasieten verslonden het van binnenuit. Twee weken later stierf de man, die een martelaar werd voor de christelijke religie, uiteindelijk.

4. Levend begraven


Een andere keizer van het oude Rome, Nero, hield ervan mensen levend te begraven. Maagden die hun geloften van kuisheid schonden, werden bijna altijd onderworpen aan dit soort straffen. Slechts één keer handelde Nero anders: hij ommuurde priesteres Rubria in een kleine grot en liet haar verhongeren.

De slachtoffers groeven hun eigen graf, waarin de palen werden geplaatst. Ze probeerden de persoon zo te duwen dat de staak het hart doorboorde, zelfs als de misdaad die hij beging onbeduidend was. Ze probeerden de beschuldigden van meer ernstige misdaden te duwen, zodat de cola's konden verwonden, maar niet doden, waarna het slachtoffer werd achtergelaten om in het graf te sterven of levend begraven te worden.

3. Door het lichaam knagen


Soms gebruikten de beulen dieren voor hun marteling, zoals bijvoorbeeld in het geval van de martelketel. Een hongerig dier, een rat, hond of kat, werd in een kleine ketel geplaatst. Vervolgens werd deze ketel met de opening aan de buik van de verdachte vastgemaakt.

De beul verwarmde de bodem van de ketel met een open vuur; het dier erin begon in paniek te raken. De rat probeerde daar weg te komen en om te ontsnappen, hoefde hij alleen maar door de maag van het slachtoffer te knagen.

2. Bijenmand


De betekenis van deze vreemde marteling was dat een persoon werd uitgekleed, in een enorme geweven mand werd geplaatst en op een boom werd getild waarop een grote bijenkorf stond. De bijen hielden niet van deze buurt, dus begonnen ze de persoon te steken en deden dit tot zijn dood.

Aangenomen werd dat de verdachte lang pijn zou lijden, maar soms stierven de slachtoffers direct door allergieën.

1. Kruisiging


De oude Romeinen hielden ervan om mensen door kruisiging te executeren. Kruisiging werd ooit gebruikt als de belangrijkste methode voor marteling en executie van talloze slaven. De slachtoffers werden niet altijd aan het kruis genageld. Soms werd de verdachte uitgekleed, een zak op zijn hoofd gezet, vastgebonden en geslagen, vaak dood.

Het gebeurde dat de handen van het slachtoffer aan de balken van het kruis waren genageld en de benen aan de pilaar. In deze positie werd een persoon langzaam achtergelaten om te sterven, maar soms werden zijn benen onderbroken om de onvermijdelijke dood dichterbij te brengen. Soms werden de slachtoffers ondersteboven opgehangen, of werden de geslachtsdelen afgesneden: er waren geen uniforme regels, elke beul gebruikte zijn eigen methode.

We raden aan om te kijken naar:

10 ergste martelingen in de menselijke geschiedenis Dus gingen ze om met dissidenten en criminelen, en lokten ze de nodige informatie naar buiten. De marteling is echt beangstigend en angstaanjagend.