Er zijn veel anime. En om eerlijk te zijn, veel van hen zien er hetzelfde uit. Anime-vernieuwingen - en later de beroemde A1-Pictures - leidden volgens sommigen tot een consensus dat alle anime er hetzelfde uitzien.
Ik ben hier vandaag om dit te weerleggen en dertig anime aan te bieden die de esthetische jeuk wegnemen die ik weet dat je hebt.
Dus zonder meer!
30. Polygoon werkt
Er zijn veel mensen in de anime-gemeenschap die een hekel hebben aan de animatieprojecten van Polygon Pictures.
Hoewel ik het ermee eens ben dat hun stijl kan leiden tot veel vergelijkbare personages, is het in de actiescènes en het landschap dat hun specifieke visie op anime in het spel komt.
Je hebt Ajin, een bovennatuurlijke terreurthriller met een fantastisch geluidsontwerp en een zeer bevredigend einde.
Jullie hebben de beste baan, Knights of Sidonia, om je bezig te houden met ongelooflijke ruimtegevechten en verbazingwekkend verslavende wereldopbouw.
Het is schuld! de film en de Godzilla-trilogie om je tevreden te houden als je op zoek bent naar een kaskraker. Of zelfs de ondergewaardeerde Levius, een enorme boks-anime in de trant van Hajime no Ippo en Megalo Boxing.
Van de spookachtige visioenen gevonden in Ajin, helemaal tot de kolossale Godzilla zelf in al zijn gigantische glorie, Polygon heeft zichzelf bewezenfantastisch schaalgevoel te geven.
We hopen dat ze hun stijl kunnen verbeteren, vooral met de release van het derde seizoen van Knights of Sidonia.
29. Kunio Katou-fabriek
Kunio is een relatief onbekende indie-anime-artiest die een indrukwekkende verscheidenheid aan korte, aangrijpende en mooie films heeft gemaakt.
Elk van hen draagt hun eigen kenmerkende stijl: esthetische, papierachtige, dunne of volledig figuratieve karakters in een absurde wereld.
En ze hebben allemaal een betekenis die uniek is voor elke kijker.
Een van zijn opmerkelijke werken is Aru Tabibito no Nikki, een verzameling mini-afleveringen over een reizende man die een bizarre wereld verkent, in interactie met de verschillende buitenaardse culturen en mensen die hij tegenkomt.
En Tsumiki no Ye, een verhaal over een oude man die constant zijn huis aan het herbouwen is om de steeds stijgende zeespiegel te vermijden.
Hij is een relatief onbekend creatief genie dat veel meer aandacht verdient.
28. Slipjes en kousen met kousenbanden.
Een van Gainax' laatste aanbiedingen voordat het grootste deel van het personeel naar Studio Trigger, Panty & Stocking vertrok, is een komedie met boeiende animatie en kleurrijke personages.
Ruwheid is de naam van het spel. En of het nu gaat om door seks gedreven panty-anarchie of haar vraatzuchtige zus, Stocking, je zult ongetwijfeld zoveel smerigheid horen dat de edgy tiener er zelfs van zal blozen.
De strakke lijn, het geaccentueerde kleurgebruik en de steeds veranderende kunststijlen (van Power Puff Girl tot Traditional Gainax) maken dit een stilistisch unieke anime die altijd het proberen waard is.
Je houdt ervan of je haat het. Of misschien maakt het je niet uit, ik weet het niet.
27. Rode lijn
Redline is een wonder van animatie waar we al zeven jaar aan werken.
Op het moment van revisie waren er meer dan 100.000 getekende frames in de film opgenomen. Als zodanig is Redline een van de meest kinesthetische en audiovisueel plezierige anime ooit gemaakt.
Het is vloeiend, constant in beweging en expressief.
Met een divers ontwerppalet en ongelooflijke wereldopbouw, doet Redline in minder dan twee uur wat veel anime niet kan doen met vier keer de schermtijd.
Het geluidsontwerp is ook top. Gewicht geven aan elke actie, stop of pauze, een ware ervaring die je nog meer onderdompelt. Ik kan deze film niet genoeg prijzen.
26. Welkom op het kantoor van Irabu.
Dit is een van de meer bizarre vermeldingen op deze lijst, ondanks dat het in feite stevig gegrond is.
Irabu's Office is een gemengde anime die gebruikmaakt van echte modellen, vermengd met prachtige animaties en beeldmateriaal (vergelijkbaar met South Park) om een episodisch verhaal te vertellen dat draait om het kantoor van een psycholoog.
Elke aflevering introduceert een nieuw personage, gefascineerd door zijn eigen psychologische probleem, en Dr. Ichiro Irabu begint met het diagnosticeren en behandelen van hem.
Het is informatief, grappig en stilistisch eigenzinnig genoeg om je aandacht te trekken. Probeer dit onbezongen juweeltje!
25. Engelenei
Angel's Egg, gemaakt door Yoshitaka Amano van Final Fantasy en geregisseerd door Mamoru Oshii (met zijn uitgesproken nihilistische flair), is een speculatieve film met een relatief korte speelduur.
Het mist een plot en dient meer als een bewuste en langzame reflectie op het bestaan, vol symboliek en beeldspraak.
Maar dat is wat Angel's Egg zo fascinerend maakt als een fictief werk: de ware betekenis ervan wordt tot op de dag van vandaag besproken.
De achtergrondkunst en karakterontwerpen gaan zo naadloos en prachtig samen dat bijna elk frame een behang waardig is.
24. Bakmonogatari
De serie Bakemonogatari bestaat uit meerdere series en films. En het staat niet in chronologische volgorde, wat betekent dat het meteen een stijlvol verhaal is.
Maar daar houdt de stijl niet op. De magnum opus-serie van Nisioisin, die draait om de griezelige en interpersoonlijke dynamiek van een groep vrienden in een onopvallende stad, is voorzien van een prachtige bewerking met dank aan Studio Shaft.
Ze brachten een unieke filmische sfeer met zich mee met een meesterlijk gebruik van cinematografie en regie, ongeëvenaard door de meeste langlopende anime.
Het is altijd boeiend vanwege de mogelijkheid van komische dialogen en ingewikkelde monologen die zelfs de eenvoudigste aflevering boeiend maken.
Dat betekent niet dat hij slungelig is als actie nodig is... hij blinkt hier ook uit.
23. Mawaru Penguindrum
Een van de meest gerespecteerde werken van Kunihiko Ikuhara.
Penguindrum is een grillig verhaal over twee jongens die hun zus redden, vol met beelden en metaforen. Net als in zijn andere anime, is er hier een belangrijke subtekst - en vaak is het in de onuitgesproken dingen dat we de ware dynamiek van het personage zien.
Er is een hoop soul in het centrum van deze weinig bekende stijlshow, maar laten we eens nadenken over die stijl.
Van de CGI die kleine blauwe pinguïns onzichtbaar maakte voor iedereen behalve de belangrijkste personages, tot alle niet-sleutelspelers die worden gepersonifieerd als menselijke silhouetten die te zien zijn op het treinstation, speciale aandacht wordt besteed aan elk klein element van de achtergrond.
Dit maakt de waarde van het opnieuw bezoeken van Penguindrum overweldigend. En zet het daar om zeker te kijken, al was het maar voor een mysterieuze ervaring.
22. Ruimte Dandy
Dit is zonder twijfel de meest artistiek stijlvolle productie van Shinichiro Watanabe.
Het eerste seizoen zit vol artistieke expressie en creatieve uniciteit, van personages en buitenaardse kunst tot bezochte planeten.
Maar dit is het tweede seizoen dat Space Dandy naar grootsheid drijft.
Elke aflevering is artistiek uniek en geregisseerd door een ander gerespecteerd lid van de Anime Hall of Fame, waardoor het een echt innovatieve ervaring is die uitmondt in een onvergetelijk (en verrassend ontroerend) einde.
21. Gemaakt in de afgrond
Dit was voor veel mensen de anime van het jaar 2017 en dat komt vooral door de stijl.
Het wil niet zeggen dat er geen storytelling en een afdeling voor wereldopbouw is - helemaal niet - maar de kwaliteit van de productie zorgde ervoor dat Made in Abyss van goed naar geweldig ging.
Elke achtergrond krijgt een aquarelgevoeligheid: een prachtig weergegeven wereld die doet denken aan Ghibli-productie, prachtig gecombineerd met schattige maar unieke karakterontwerpen.
Dit alles is gewordenbeter met een uitzonderlijk geluidsontwerp en muzikale leiding die je de adem benemen van een montage of een enkele opname.
Alleen al vanwege de verdienste van het audiovisuele materiaal een kijkje waard.
20. Blauwe literatuur (Aoi Bungaku)
Wat Blue Literature bijzonder maakt, is de anthologische structuur.
Elke aflevering begint met een real-life segmentproducent die zich voorstelt welke roman wordt geaccepteerd - van Dazai's No Longer Human tot Natsume Souseki's Kokoro - voordat hij doorgaat naar de juiste boog.
Elk verhaal bevat een van de drie verschillende regisseurs en hoofdpersonages, wat resulteert in elke paar afleveringentotaal verschillend van toon naar presentatie naar vorige en volgende.
Prominente zijn onder meer No More Humans en Kokoro onder leiding van Takeshi Obata (van Death Note en Bakuman); Sakura no Mori no Mankai no Shita onder leiding van Tite Kubo (van Bleach); en "Rennen, Melos!" onder leiding van Takeshi Konomi (van The Prince of Tennis).
De besproken verhalen zijn duister en belangrijk voor de Japanse literatuur in het algemeen.
Als zodanig kan het soms behoorlijk dissonant van toon zijn. En het is het beste om te kijken met pauzes voor de bogen.
19. Dorohedoro
Dorohedoro houdt er niet van.
Het is rommelig, vies, bloederig en voornamelijk ontworpen in CGI-stijl.
Om al deze redenen is het echter uitzonderlijk goed. Een gat, als setting, is niet welkom. En de verrassend briljante CGI en volledig ongecensureerde shootouts illustreren dit maar eens te meer.
Het is allemaal verbeterd met donkere komische boventonen en indrukwekkende aandacht voor detail met betrekking tot het begin en einde, met zes verschillende briljante eindnummers en bijbehorende animatie.
Zowel geestig als hilarisch, Dorohedoro is zo creatief en uniek dat je niet anders kunt dan je concentreren op wat er aan de hand is.
Origineel karakterontwerp (krokodilman, wat de...) en wereldvertellingbriljant worden overgedragen. Hoewel het absoluut waardevol is om de originele manga te bekijken, omdat deze nog schetsmatiger en donkerder is dan zijn geanimeerde tegenhanger.
18. 1001 nachten
Opnieuw sloeg Yoshitaka Amano (Angel's Egg, Final Fantasy) hem uit het park met een prachtig kort meditatief kunstwerk.
1001 Nights is gebaseerd op een kunstboek gemaakt door Amano en beschrijft een woordeloze romance, liefdesverloving en nasleep.
Zijn verhalen zijn interpretatief en gebruiken nauwelijks duidelijke en levendige psychedelische bewegingen om liefde en emotie over te brengen in plaats van dialoog.
Het is voor de pretentieuze anime-liefhebbers - en als geheel is het een meesterwerk van kunstvorm in dit medium.
Een prachtige orkestrale soundtrack, strakke graphics en een leeg verhalend kader laten zoveel ruimte voor impressies en observaties. Het is heel onthullend van aard (een seksscène waar we allemaal bij betrokken zijn, een emotionele band die alleen bedoeld is voor degenen die we zijn binnengevallen) en een must see voor snobs of critici.
17. Mononoke
Een drugsdealer reist door Japan en doodt mononoke, boze geesten.
Om boze geesten uit te drijven, moet hij Ghostform, Truth en Reason leren.
Deze korte anime van 12 afleveringen volgt zijn verblijf in een oude herberg, waar hij een bijzonder wrede geestenbende ontdekt, de Zashiki Warashi.
Wat volgt is een intense plons van levendige kleuren, contemplatieve cinematografie en werkelijk unieke kunstwerken die Mononoke tot een van (zo niet de beste) horror-anime maken om naar te kijken.
16. Yblard Jikan
Yblard Jikan is moeilijk te verkopen.
Dit is absoluut een dark horse onder andere Studio Ghibli-anime: een OVA van 30 minuten zonder enige vorm van vertelling.
Maar naar mijn mening is dit een van hun grootste werken.
Dit is een montage van werken van Naohisa Inoue in de fantasiewereld van Iblan, met zeldzame animaties en verhalen.
Onder begeleiding van een prachtige soundtrack (gecomponeerd door Kiyonori Matsuo) reis je door deze fantastische landen en leer je verschillende samenlevingen en personages kennen.
Elk frame is geweldig. Het is een ervaring waarvan je je hersenen kunt uitschakelen en gewoon... los kunt laten.
IK BENzeer aan te bevelen deze is voor iedereen die eerder werd weggeblazen door mijn verkoop van 1001 nachten, omdat ze qua richting en doel vrij gelijkaardig zijn.
15. Yamamura Koji Works
Net als Kunio Kato is Yamamura Koji een onafhankelijke korte anime-regisseur met een voorliefde voor het absurde en surrealistische.
Stukken als Atama Yama, waarin een oudere knorrige man een kersenzaadje eet om vervolgens een boom op zijn hoofd te laten groeien, en Old Crocodile (na een grimmig verhaal van verval en niet aflatende honger in zwart en bruin) illustreren perfect zijn wonderbaarlijke uiterlijk. . neem het vreemde aan.
Maar het was in zijn geweldige bewerking van Franz Kafka's The Village Doctor dat Yamamura Koji echt de grenzen van zijn stijl bereikte, waarbij hij moeiteloos Kafkaëske stijl vermengde met zijn kenmerkende stijl om een onderscheidende en briljante hervertelling te creëren.
Bekijk dit (Inaka Isha) op YouTube als je de kans krijgt.
Al zal een eerste lezing van het verhaal de indruk versterken.
14. Het verhaal van prinses Kaguya
Dit is een van de grootste aanbiedingen van Studio Ghibli en een van de meest over het hoofd gezien, vooral vanwege het trage tempo en de unieke kunststijl.
Ik vind beide aspecten de sterke punten van Kaguya, die een opmerkelijk schaars aquarellandschap bieden met bleke, ruw getekende karakters rijk aan witruimte en afbeeldingen.
We volgen het leven van de onmogelijke Kaguya, een mysterieus meisje gezegend bij de geboorte, in een epische hervertelling van een 10e-eeuws Japans volksverhaal.
Het ontwerp doet denken aan het werk van Masaaki Yuasa, waar elk personage anatomische verwennerij krijgt om de personages nog expressiever te maken, en de partituur is donker en mooi.
Van de weelderige groene bamboe tot het mystieke einde, prinses Kaguya is een lust voor het oog.
13. Studio Orange Works
Als er één studio is waarnaar moet worden verwezen om te bewijzen dat er een plaats is voor CG in de anime-markt, dan is het Orange.
Eerst bliezen ze de mensen omver met de geweldige animatie en kunst van Land of the Lustrous, en vervolgens verbrijzelden ze ieders verwachtingen met de geweldige Beastars.
Elk beschikt over vloeiende filmische animatie en dynamische cinematografie met briljante verhalen en personages.
Het helpt ook dat ze elk geweldige soundtracks hebben die hun respectievelijke series perfect isoleren van alle tijdgenoten om ze echt uniek te maken.
Ze zijn als de nieuwste Japanse vorm van animatie, ontwikkeld door Rooster Teeth en hun RWBY-show... alleen met budget, ervaring en bronmateriaal.
12. Graaf van Monte Cristo
Gankutsuu, een bewerking van Alexandre Dumas' roman De graaf van Monte Cristo, is kunst.
Dit is een liefdesbrief van ukiyo-e en Klimpt, met weelderige en fantasierijke mode, met statische texturen die individuele karakterontwerpen bedekken.
De geluids- en art-direction tilt een toch al uitzonderlijk verhaal naar sci-fi-hoogten, waardoor een filmische en grandioze presentatie ontstaat die ieders aandacht waard is.
De dub is ook een goede pasvorm, met een briljant gebruik van een goed gerealiseerde cast.
11 Mob Psycho 100
Dit is de tweede helft van One Punch Man (en, naar mijn mening, de beste helft).
Hij neemt alles wat OPM doet en steekt er meer ziel in. Met een meer uitgewerkte en onvolmaakte line-up worstelt iedereen met zijn innerlijke demonen.
Elk personage is individueel. En de wereld van Mob Psycho 100 wemelt van de designflair waar geen twee personages er hetzelfde uit kunnen zien.
Dit, gecombineerd met uitstekende wereldopbouw, maakt Mob Psycho 100 een meer gedetailleerde franchise in vergelijking met zijn grote broer.
Studio Bones maakte van deze gelegenheid gebruik om alles wat ze hebben te laten zien, met enkele van de beste sakuga's in de branche en iedereen versteld te doen staan met hun audiovisuele ontwerpen, vooral tijdens enkele van de verpletterende gevechten in de stad.
10. Nobuyuki Fukumoto-fabriek
Kaiji en Akagi zijn over het algemeen (en artistiek) twee zeer vergelijkbare werken.
Kaiji volgt het titulaire personage dat uiteindelijk gokt om de kost te verdienen wanneer hij per ongeluk de schuld van een wederzijds bedrijf erft. Gegrepen door de Yakuza, worden zijn sluwheid, vastberadenheid en intelligentie tot het uiterste gedreven in een reeks spellen die de inzet alleen maar verhogen.
Dit, in combinatie met zijn aangeboren en nieuw ontdekte gokverslaving, maakt Kaiji tot een onweerstaanbare en gebrekkige persoonlijkheid - net als het andere personage van Nobuyuki Fukumoto, Akagi, een wonderkind dat halsoverkop in de ondergrondse wereld van het mahjong-gokken valt.
Elke aflevering weerspiegelde Nobuyuki's uitstekende kunst- en vertelstijl, waardoor het gemakkelijk was om een deel van de ervaring te verliezen. En met uitzonderlijk gemak om pure krankzinnige angst over te brengen.
Het is een zenuwachtig, emotioneel aangrijpend horloge, nog gecompliceerder door de flitsende (maar uiteindelijk boeiende) karakterontwerpen.
9. Akira
Akira is een van de belangrijkste plaatsen in de anime-industrie om media weer op de vertrouwenskaart te zetten door het op de wereldmarkt te brengen.
Ooit inspireerde hijcreatie van talloze filmische meesterwerken, en daar zijn veel redenen voor.
Ten eerste zijn de sfeer en het verhaal dicht, krap en gevuld met beelden en symboliek.
Ten tweede is de met de hand getekende, nauwgezet getekende cellulaire animatie gewoonweg prachtig. Voldoet tot op de dag van vandaag nog steeds aan de verwachtingen, wat ook wordt geholpen door het geluid en de karakterontwerpen.
En tot slot, een verschrikkelijk beeld van Neo-Tokyo, een slordige plek,vernietigd nucleaire ramp.
Deze onderscheidende kwaliteiten van Akira hebben zijn plaats in de Anime Hall of Fame stevig gecementeerd, inspirerende werken zoals Ghost in the Shell, Jin Row en meer.
8. Bloemen van het kwaad
Oshimi Shuuzu's interpersoonlijke horror van decadentie, verlangen en hartzeer is een van mijn favoriete manga's aller tijden.
Toen ik de aanpassing voor het eerst zag en hoe het eruit zag, was ik verbijsterd over wat ze deden met Oshimi's verbazingwekkend unieke kunststijl.
En toen keek ik ernaar.
Flowers of Evil is een meesterwerk.
Ze gebruikten rotoscopische animatie, filmden de hele show alsof het live-action was en tekenden en animeerden eroverheen.
Het kan in het begin ontwapenend en onaantrekkelijk zijn... maar wees geduldig en je zult een van de krachtigste anime ooit zien.
Wanneer hij het surrealistische, nachtmerrieachtige betreedt, krijg je een echt gevoel van angst dat over je heen kruipt. Als de personages spreken, voelen zemensen .
Dit is een van de beste anime-producties, een van de beste in enscenering en een van de meest complexe anime-verhalen die beschikbaar zijn.
7. Yoshitoshi ABe Works
Yoshitoshi Abe werd beroemd om zijn introspectieve kunststijl, waarbij zijn personages er vaak ellendig en openlijk melancholisch uitzagen.
Deze stijl past prachtig bij zijn werk Haibane Renmei en Serial Experiments Lain, die elk op een mooie donkere manier verschillende aspecten van de werkelijkheid en het bestaan behandelen.
Hij paste zijn stijl ook toe op Texhnolyze - een hartverscheurende dystopie met een belachelijk niveau van apathie en geweld - en "Welkom bij NHK!" - een introspectief onderzoek naar de aard van een hikikimori die lijdt aan depressie en psychose.
6. Katanagatari
Katanagatari - Nishioishin's andere kind (Bakemonogatari) is een kort, gesloten verhaal over twee mensen die op zoek zijn naar de twaalf Deviant Blades.
In de loop van het jaar zien we hoe de hoofdpersonen zich op hun gemak voelen en op elkaar vertrouwen in een prachtig geanimeerd epos uit het Edo-tijdperk.
Elk personage krijgt een aparte stijl (vooral met betrekking tot oogontwerp) en unieke karaktereigenschappen.
Dit alles vindt plaats in een prachtig ontworpen omgeving die voortdurend verandert met de seizoenen en locaties op hun reizen.
Het moet in mijn ogen gezien worden. Vooral vanwege zijn soulvolle maar contemplatieve benadering van het vertellen van verhalen, versterkt door personages en komedie.
5. Werken van Satoshi Kon
Satoshi Kon heeft ons te vroeg verlaten.
Maar hij liet in ieder geval een uitstekende portfolio van creatief en levendig werk achter.
Hij wordt vaak beschouwd als een van de grootste regisseurs aller tijden, en met goede reden.
Het maakt niet uit naar welk van zijn werken je kijkt, verwacht uitstekende zorg bij het maken van de film en unieke karakterontwerpen en kleurgebruik om esoterische problemen of dilemma's op te lossen.
Paranoia Agent is een korte tv-show met intense dementie en thriller-ondertonen die batos tot in de perfectie gebruikt, waarbij het verhaal in elke aflevering wordt verdraaid en veranderd, waardoor een constant betoverend mysterie ontstaat.
Zijn bijdrage aan Memories is een adembenemend spookverhaal dat zich afspeelt in de ruimte met adembenemende kunst en filmische schaal.
Paprika inspireerde Inception op verschillende manieren rechtstreeks en vertelde een duizelingwekkend droomverhaal over liefde en vrijheid met enkele van de beste animaties ooit in een film.
Perfect Blue inspireerde Black Swan ook met zijn verontrustende en psychologisch zenuwslopende weergave van parasociale relaties.
Zowel Millennium Actress als Tokyo Godfathers zijn prachtige humaniserende karakterstudies, de eerste gericht op een fictieve actrice en de laatste gericht op een groep daklozen.
4. Einde van Evangelion
De hele Neon Genesis Evangelion verdient aandacht en onderscheidt zich natuurlijk stilistisch van tijdgenoten (vooral in de tweede helft).
Maar vooral End of Evangelion had een artistieke weerklank voor mij.
Misschien is het de desintegratie van vorm, verhalend en artistiek uitgedrukt, met echte mensen die uit absurde en gewelddadige beelden scheuren en losrukken, samengebonden door bizarre christelijke beelden en metafysische filosofische ondertoon.
Ja, waarschijnlijk wel.
Of zijn het de plannen van de engelen, Eva. Dit is Gainax op zijn best, met een geweldige filmische ervaring aan het einde van wat gewoon weer een serie speelgoedpromotie had kunnen zijn... maar uiteindelijk zoveel meer was.
3. JoJo's bizarre avontuur
David Productions deed het onmogelijke.
Ze namen de tekening van Araki Hirohiko (volgen mij?) en animeerden die.
Ik weet dat het ongelooflijk is. Maar eerlijk gezegd werd het lange tijd als hopeloos beschouwd. En godzijdank hadden ze ongelijk, want JoJo's Bizarre Adventure is een dynamisch meesterwerk van kunst, muziek, geluid, personages en verhaal,Verenigde tot een vooruitstrevend verhaal over zelfverbetering en het overwinnen van tegenslagen.
Van de macho Mad Max-stijl in Phantom Blood tot het Grieks-Roma-Italia-ontwerp in Golden Wind, JoJo's vindt voortdurend opnieuw uit, verandert en innoveert.
2. Werken van Masaaki Yuasa
Masaaki Yuasa heeft naam gemaakt, vooral in de jaren 2010.
Maar zijn portfolio van werk omvat:tientallen jaren .
Zijn flamboyante, uitgesproken ruwe stijl past perfect bij zijn kenmerkende verhalende motieven over leven in het moment en beter worden.
Crayon Shin-chan was waar hij aanvankelijk zijn reputatie kreeg en een iconisch personage creëerde dat met zijn ruwe maar kinderlijke humor de geest van de Japanners binnensijpelde.
Maar toen Yuasa anime begon te benaderen met een volwassen publiek in gedachten, werden daar zijn meesterwerken geboren.
We hebben Devilman: Crybaby, een recent aanbod van ongebreideld geweld en horror dat de catastrofale onmenselijkheid van oorlog en de behoefte aan liefde en mededogen beschrijft.
We hebben Keep Your Hands of Eizouken!, dat verbeeldingskracht toont door middel van het medium om de liefdesbrief van de animatie als geheel over te brengen.
Zijn eerdere aanbiedingen, Kaiba en Kemonozume, vertellen verhalen over menselijkheid en verbinding, waarbij de eerste thema's als existentialisme en identiteit bespreekt en de laatste als een Romeo en Julia-achtig verhaal tussen monsters en mensen.
Mind Game, The Tatami Galaxy en Walk On Girl draaien allemaal om het leven in het moment en het grijpen van de dag, met zeer vergelijkbare stijlen en verhalende structuur.
Ping Pong is een beknopt sportverhaal met enkele van de beste competitieve actie in anime.
En Japan Sinks 2020 is een brute, zo niet misleidende, weergave van een land in een staat van instorting, en Ride Your Wave is een eenvoudig maar ontroerend liefdesverhaal.
Waar u ook naar op zoek bent, Yuasa zal u helpen. En zijn productiviteit neemt alleen maar toe met de oprichting van zijn gepassioneerde Studio Science Saru.
1. Tengen Toppa Gurren Lagann
Deze toppositie op mijn lijst had door Studio Trigger als geheel kunnen worden ingenomen.
Maar Tengen Toppa Gurren Lagann is niet strikt een trigger, en de laatste jaren zijn hun producten van hoge kwaliteit.
Tengen Toppa Gurren Lagann is echter een van de meestartistiek sublieme anime, ooit gemaakt, en heeft animatie over de hele wereld geïnspireerd met zijn charme en overmatig gebruik van vrije lijnen.
Dit is de beste bontparodie ooit. Neem elk element van de hype waardoor deze shows werken en trap op het pedaal.
Elke aflevering is visueel opvallend, met unieke personageontwerpen die doen denken aan personages in anime als medium.
En als het gaat om zijn latere boog - oh jongen!
Deze animatieindrukwekkend .
Dit is een must see voor elke anime-fan, neem het alleen niet te serieus. Omdat hij je niet echt wil... en dan neem je het toch serieus. Veel plezier!
