Zelfs vóór de komst van kabel- en streamingplatforms, die geen normen en praktijkafdelingen hadden, kon televisie ons doodsbang maken. Klassieke series zoalsTwin Peaks enschemerzone, de reclameblokken en het gebrek aan vloeken stonden niet in de weg - in plaats daarvan zaten er fantastische verhalenvertellers achter deze en andere series.
Bekijk onze selectie van de engste tv-programma's aller tijden. Omdat de soorten angst die in deze afleveringen worden gepresenteerd zo sterk variëren, van spannend psychodrama tot regelrechte thriller, zijn ze vreselijk verschillend.
Amerikaans horrorverhaal: "Halloween"
Gonzo, seks en geweldRyan Murphy zijn zo gewoon geworden in de jaren sinds het eerste seizoen."Amerikaans horror verhaal" (laatste keer binnen)Ratched op Netflix) dat het moeilijk is om je een tijd voor te stellen waarin het nog schokkender en des te verrassender zou zijn. Maar het eerste seizoenAmerikaans horror verhaal" bleek echt een onverwachte wervelwind te zijn. En nergens was deze WTF-vreugde-waardige benadering duidelijker dan in de tweedelige Halloween-aflevering van het eerste seizoen (met terugwerkende kracht ondertiteld "moord huis"). [Stefans laatste stem] B deze aflevering had het allemaal - rubberman,tweegroteske, buitenaardse kinderen, een homostel dat wreed is vermoord in hun eigen huis, een brute schietpartij op een school en meer geesten dan welke Halloween-aflevering dan ook redelijkerwijs zou moeten passen, ook al is het in twee delen. scenarioschrijversJames Won enTim Minear, beide veteranen"X-bestanden", beheer het melodrama en het monster op de juiste manier, zodat je net zo vaak stikt als je schreeuwt (meestal van afschuw). Deze afleveringen zullen ook een precedent scheppen voor toekomstige releases."Amerikaans horror verhaal" om altijd een overladen Halloween-extravaganza te hebben. Deze Halloween zou een beetje minder griezelig zijn zonder zo'n aflevering.
Amazing Stories: "Ga naar het hoofd van de klas"
Originele serieSteven Spielberg «Geweldige verhalenwordt vreemd genoeg over het hoofd gezien, vooral gezien de werkelijk verbluffende hoeveelheid talent die heeft bijgedragen aan de serie (inclusief, in dit geval, de geweldigeRobert Zemeckis), en hoe charmant en levendig veel van de afleveringen waren (en ook dat de themamuziek ongelooflijk is). Terwijl de meeste afleveringen van de serie slechts 30 minuten lang waren, werd de aflevering "Go to the Head of Class" van Zemeckis met 60 minuten verlengd. In deze aflevering, een tiener (Scott Coffey), geobsedeerd door horrorfilms, probeert een klasgenoot (Mary Stuart Masterson), betoverde zijn aanmatigende leraar (Christoffel Lloyd).). Dingen gaan tragisch mis, wat leidt tot een huiveringwekkende en hilarische aflevering die algemeen wordt erkend als een van de allerbeste afleveringen van de serie. Een deel van het plezier is de reünie van Zemeckis met de "Terug naar de toekomst”, niet alleen met Lloyd, maar ook met de componistAlan Silvestri en met de scenarioschrijverBob Gale (die aan een teleplay werkte metMick Harris enTom McLaughlin.). Ook filmden ze de aflevering op hetzelfde beruchte nepperceel van Universal, wat erg leuk is. Deze aflevering, die perfect weergeeft wat Zemeckis zo'n geweldige regisseur maakt, van zijn verlangen naar intriges om wild te evolueren naar zijn gevoel voor geografie en ruimtelijke relaties, is een heel speciale aflevering die meer geprezen en besproken zou moeten worden, vooral omdat in veel manieren, dit was een voorbode van Zemeckis' betrokkenheid bij "Verhalen uit de Crypte", die een vergelijkbaar formaat aannam en een paar jaar later in première ging (de afleveringen daar zijn ook fantastisch).
Engel: "Billy"
In de spin-off"Buffy" er waren veel donkere momenten, maar voor complete horror, vooral als je een jonge vrouw was wiens verliefdheid opAlexis Denisof was destijds geen kleintje, herinneringen aan "Billy" zijn traumatisch. Vooral omdat Angel overal de schuld van heeft (David Boreanez): in een eerdere aflevering sloot Angel een deal met de duivel - nou ja, duivelsadvocaten - door een mysterieuze man te bevrijden uit de hel-dimensie. Blijkt BillyJustin Shilton) heeft de superkracht om andere mannen te besmetten met een onstuitbare woede jegens vrouwen, en de zaken bereiken een breekpunt wanneer Wesley (Denisof) besmet raakt met Billy's bloed en Fred begint te achtervolgen (Amy Acker).) door het hotel, een gruwelijke vertekening van de gevoelens die hij eerder in de aflevering voor haar had. Is niethelemaal niet hij, maar... zou het kunnen? Van alle traumatische dingen die gebeurd zijn tijdens "Angela, valt vooral op deze aflevering, toen een goed persoon in iets zo slecht veranderde. (Een waardige vermelding voor Golgotha, waarin Borainez een soortgelijke slechte wending nam.)
Ben je bang in het donker?: A Tale of Dark Music
ik wasklein te oud voorBen je bang in het donker?toen het uitkwam, maar ik keek het nog steeds omdat ik van bontjassen hou. En ik ben blij dat ik dat gedaan heb, want hoewel de meeste afleveringen in wezen ingekorte Goosebumps-boeken waren, sloeg The Curse of Dark Music me in het gezicht met een oprechte angst. Het kind vindt in zijn kelder een schepsel met rode ogen dat elke keer dat hij muziek speelt verschijnt, en probeert hem voortdurend naar een pikzwarte achterkamer te lokken voor ongetwijfeld snode doeleinden. In wezen is ditHET Stephan Koning.als Pennywise beperkt was tot één kamer in een landhuis en dat zou moeilijk zijn om tieners die op een zaterdagavond naar Nickelodeon kijken, toe te werpen. Bovendien is het einde echt eng (ervan uitgaande dat je de eikels van de Midnight Society negeert die het meteen proberen te ondermijnen). Voor de serie "schemerzonebedoeld voor kinderen, doet Tale of Dark Music geweldig werk.
Ben je bang in het donker?: A Tale of a Dream Girl
Van de vele wonderbaarlijk angstaanjagende, op zichzelf staande verhalen met kinderlittekens in de originele Nickelodeon-horror-anthologiereeks,Ben je bang in het donker?slechts één van hen had de culturele lef om een van onze meest gevierde, prestigieuze en cultureel vermaarde horrorfilms tot nu toe te beïnvloeden. Ik begrijp niet waar ik het over heb? Google "Het verhaal van het droommeisje" en"Zesde zintuig" en veel plezier met het duiken in het konijnenhol van de complottheorie. Ondanks de grimmige gelijkenis van de twee projecten (diternstig !), plakt "Tale of the Dream Girl" op zijn eigen merites aan mijn botten en lef. De aflevering gaat over een jonge conciërge genaamd Johnny (Fab Filippo, geweldig), die halsoverkop verliefd wordt op een meisje genaamd Donna (Shanya Vaughan) hij blijft zien in haar dromen. Als jonge, ontluikende horrorfan zal ik altijd dankbaar zijn voor de moedige bereidheid van deze aflevering om een lichte, diepgewortelde angst te mijden en dit eenvoudige uitgangspunt te gebruiken als uitgangspunt voor een tragisch gedoemde gothic-getinte romance; startpakket voorEdgar Allen Poe, Guillermo del Toro en ja,Zesde zintuig. De onthullingen in "Tale of the Dream Girl" zijn verrassend donker en mooi tegelijk, en storten zich in een diep gevoel van tragedie, noodlot, melancholisch verlangen. Het is huiveringwekkend in zijn ontmoedigende kracht en verlangen om zijn jongere helden te laten opgroeien en hun lot te accepteren, vooral voor een jonger publiek dat misschien meer gewend is aan een gelukkiger einde in hun familiegruwelen. Het is beangstigend en intens, en waarschijnlijkben je bang in het donker?een half uur. Wat vind je van deze beurt?Shyamalan ?
Ash vs Evil Dead: Ash Slash
Een van de hoogtepunten van de moderne horrorgeschiedenis is het feit dat:"Evil Dead" Sam Raimi kwam terug als een tv-show (tv-serie) en het was ... echt geweldig? Bovendien bracht hij eigenlijk een gek over?atmosfeer de originele trilogie, en was ook meer dan alleen een showcase voor de vierkante kaken moordenaar van DedithBruce Campbell, Ash Williams. Voorbeeld: "Ash Slash", de achtste aflevering van seizoen 2, is een gekke reis door een door demonen geteisterd gekkenhuis. De focus ligt natuurlijk op het moment waarop de uitmuntende Kelly Maxwell (Dana De Lorenzo)) een gevecht met een echt intimiderende pop van Ash Williams, een schermutseling die eindigt wanneer Kelly - en ik kan dit deel niet genoeg benadrukken - het hoofd van de pop afhakt met een jachtgeweer. Gewoon spectaculair.
Zwarte Spiegel: "Witte Kerst"
Er staan zoveel afleveringen op deze lijstZwarte spiegel", maar in termen van erg van streek zijn, is "White Christmas" uitstekend. Een eenmalige aflevering werd uitgezonden na de eerste twee seizoenen (waardoor het de laatste aflevering is van "zwarte spiegeluitgebracht voordat Netflix de serie verwierf) lijkt op een Russische nestpop. Installatie is eenvoudig -Jon Hamm enRafe Spall - kameraden die vijf jaar samen in een hut hebben gewoond en deze kerst voor het eerst besluiten over hun verleden te praten. Maar als iedereen iets meer over zichzelf onthult, wordt het duidelijk dat hier iets anders aan de hand is. Iets wat ik hier niet verklap, maar als je bij de laatste bocht bent, ben jekan zijn schreeuwen van afschuw. Onvergetelijk in de beste/slechtste zin.
Black Mirror: speltest
Bijna elke seriezwarte spiegel"loopt op het randje van angst en sciencefiction. De Playtest is een belangrijke uitzondering op deze regel. Na een uitgebreide introductie die ons kennis laat maken met de wereldreizende Cooper (Wyatt Russell), die snel geld moet verdienen om zijn avonturen te blijven financieren, begint het grote ding in de aflevering van Dan Trachtenberg: een virtual reality-simulatie gebaseerd op Coopers donkerste angsten. . En om eerlijk te zijn is hetverknald, met een van de donkerste eindes in de geschiedenisZwarte spiegel.
Bones: "Aliens in een ruimteschip"
bottenheeft de neiging om een lichtere tint van de strafrechtelijke procedure te vertegenwoordigen, zelfs wanneer de personages, de onbezonnen FBI-agent David Boreanaz en boek antropoloog Emily Deschanelontdek allerlei gruwelijke plaats delict en – hoe kan ik het anders zeggen? - botten. Alles wordt verwelkomd met gevoel voor humor, oprechte vriendschap (en eventueel romantiek!) en durf. Maar in het tweede seizoen van Aliens in a Spaceship wordt dat gevoel van lichtheid letterlijk gedoofd en begraven in het vuil, in plaats daarvan is het een scherpe en snelle afdaling naar de meest basale gevoelens van angst en wanhoop.
Gezien een bijzonder grimmig en brutaal geval van een seriemoordenaar met de bijnaam "The Gravedigger", die recentelijk een paar baby-tweelingjongens begroef en levend verbrandde, Deschanel enTJ Tine, wordt onze scherpe detailgerichte laboratoriumonderzoeker gevangen en levend begraven in een kist. Het resulterende drama speelt zich af in een aangrijpende overlevingsmodus met twee handen waarin beide personages de existentiële hopeloosheid van hun lot beseffen, korte glimpen opvangen van een worsteling met hoop onderweg, en diepe, donkere geheimen over zichzelf onthullen in het gezicht. van de dood. . De aflevering in het bijzonder biedt een angstaanjagende, boeiende vertoning voor Tine, die uit zijn "geestige paranoïde" prestatiemodus mag stappen om de pijn te laten zien die door zijn hart gaat. Eindigt de aflevering in een bijzonder vrolijke Hollywood-stemming? Natuurlijk hebben. Maar gaandeweg speelt ze als een atypisch voor het merg, psychologisch angstaanjagende kamermuziek op zijn best.
Jongen kent de wereld: en toen was er Sean
«De jongen kent de wereld» is een lonende, verrassend volwassen coming-of-age comedy-serie vol oprechte levenslessen, ongelooflijke komische uitvoeringen en een onweerstaanbare betraande mentor als Mr. Feeney. William Daniels). En toen, in het vijfde seizoen, besloten ze het leven van hun goede jonge kijkers te ruïneren door een verdomde reeks slashers te maken. na Sean Ruiter Strong) zet al zijn vrienden in de gevangenis voor bemoeienis met iemand die niet Corey is ( Ben Savage) leende Topangi's potlood ( Daniel Fishel) (geen metafoor), zit de bende opgesloten in een school met een moordenaar in hun armen. gratis (geen metafoor!). Van schreeuw voordat " Ik weet wat je hebt gedaan afgelopen zomer"(tot aan de stuntmannen)Jennifer Love Hewitt), vliegen zelfbewuste genre-tropes snel en furieus, wat resulteert in een indrukwekkend misselijkmakende, misselijkmakende en zwart-grappige sprint door alles wat je weet en leuk vindt aan slasher-films. Voorbeeld: de eerste dood, een potlood door het hoofd van een verdomd kind, lokt Corey's grap uit! Volledige sociopathische black-out! En deze ontkoppeling, deze schommeling tussen tonen, zorgt voor een opwindende en gedurfde kijkervaring, zelfs als volwassene. Hij zit vol echte angsten (een advertentie zingt waarin hij belooft dat zijn kinderen zullen "sterven" met "messen" en "geweren"!), ongelooflijk domme grappen (Trina McGeeboos worden als iemand durft te schreeuwen), en de onthulling van de moordenaar, waar ik echt naar ademde omdat hij zo goed paste bij het personage en het thema! And Then There Was Sean is een wonder van de multi-camera sitcom-vorm van een half uur. Ik heb geen idee hoe ze ermee wegkwamen.
Jongens: menselijke vrouw
Het is moeilijk om een genrelabel te plakken op zoiets alsde jongens ; Een oneerbiedige, vaak gekke duistere komedie die onze meest alomtegenwoordige sociale kwalen bekijkt door de lens van superheldensatire. Maar als je show zoveel platgedrukte, gespietste of exploderende hoofden heeft dat ik beide handen nodig heb om ze allemaal te tellen, teken je waarschijnlijk ook behoorlijk genereus van afschuw. En over,jongens houdt zeker van een hoofdtrauma, maar de meest traumatische episode gaat niet over de ingewanden. Het gaat over ongecontroleerde macht in onmenselijke handen, vertaald door een maagverscheurende vliegtuigcrash die een eeuwigheid lijkt te duren. In werkelijkheid duurt het iets meer dan vijf minuten en is het grootste deel van "The Female of the Species" ergens anders gericht. Maar elke seconde van die vijf minuten is doordrenkt met beklemmende angst, die evolueert in een afschuwelijke walging die zo intens is dat het voelt alsof er een nieuw zwaartepunt in de put van je maag ligt.
Met alle respect voor Joffrey Baratheon, Gus Fring en de Kingpin, Homelander moet wel de engste tv-schurk van de 21e eeuw zijn, want geen van deze jongens heeft laserogen, superkracht en matinee.Anthony Starrwaar het idool het grote ontmoet. Witte grijns en dromerige dode ogen. Wanneer Homelander Queen Maeve's (Dominique McElligott) missie, je weet al dat de dingen waarschijnlijk slecht zullen gaan en de neiging hebben om griezelig te zijn, want wanneer zijn ze helemaal niet met deze man? Maar verdomme. Grove onverschilligheid voor het menselijk leven, zelfs voor dat van een kind; onnodig en buitensporig geweld; de manier waarop hij Maeve manipuleert om medeplichtig te worden; het is allemaal zo slecht. Het is allemaal zo... zakelijk. Want aan het eind van de dag is Homelander een bedrijfsproduct en bedrijfsideeën in het algemeen, en hem terloops de logistiek van de situatie te zien berekenen en onmiddellijk tot de vaste conclusie te komen dat de meest effectieve cursus de meest brutale is ... nou ja , dat is een heel intuïtieve manier om het publiek in het gezicht te krijgen. – oog in oog met de prijs om zielloze, pure bureaucraten en zakenlieden alle macht te geven. En natuurlijk biedt het feit dat het is gemodelleerd naar Superman zelf, een idealistische visie op Amerikaanse grootsheid die ook onmiskenbaar een bedrijfsproduct is, nog een draai aan deze specifieke schroef. Dan niet,"Jongens" misschien niet echt een horrorfilm, maar weinig scènes in een show (serie) hebben mijn geest en mijn maag ooit zo van streek gemaakt als deze.
Buffy: Hus
Seizoen 4 is misschien niet het beste seizoenBuffy de vampiermoordenaar, maar het is de thuisbasis van verschillende opvallende afleveringen van de serie, geen van hen meer dan "Hush", die door velen wordt beschouwd als de beste aflevering in de hele serie. In feite is dit de enige aflevering waarvoor het scenario in de hele run werd genomineerd voor een Emmy. Ik weet niet of ik het de beste vind, maar zonder twijfel de engste. Door de karakterstemmen kwijt te raken, werd niet alleen een van de meest primaire, universele nachtmerrieachtige angsten aangeboord, maar werd ook het script ontdaan van de kenmerkende geestige dialoog en aangrijpende grappen van de show, waardoor er veel ruimte vrijkwam voorbuffel, om je er helemaal in onder te dompelen. het alom aanwezige fundament van zijn verschrikkelijke wortels. En toen sloegen de heren ons.
Gekleed in formele pakken, een ziekelijk bleke huid, een verdoofde grijns en brede rottende tanden, pikken de heren alle stemmen op in Sunnydale, weerloze stadsmensen laten huilen om hulp terwijl demonen hun hart verzamelen. Absoluut, heren zijn een van de beste en engste schepselcreaties die ooit op televisie zijn gebracht, en hoe eng ze ook zijn in hun basisontwerp en functie, zekoeling kijk in actie, hun vloeiende, gracieuze houding die in onbeleefdheid hun bedoeling weerlegt. En geen wonder, gezien het feit dat een van onze grootste uitvoerders van levende wezens,Doug Jones, portretteerde de leider. Sommige angsten en nachtmerries zijn universeel - verdwalen in het donker, je tanden vallen... en natuurlijk dat moment van een zekere dood wanneer je probeert te schreeuwen maar er komt niets uit.
Channel Zero: "As op mijn kussen"
anthologiereeksNika AntoskiKanaal nul, geïnspireerd door Creepypasta, kreeg nooit de aandacht die het verdiende. Dit was deels te wijten aan een gebrek aan sterrenkracht, deels aan het feit dat de show waarschijnlijk op Syfy werd uitgezonden, maar niets van dat alles rechtvaardigt hoe een van de beste horrorshows van het afgelopen decennium onopgemerkt is gebleven. Elk seizoenKanaal nul is gebaseerd op verschillende virale nachtmerries, en elk ervan zit vol angstaanjagende momenten en surrealistische angsten. Angst is natuurlijk intiem en zeer individueel, wat betekent dat het Dom's griezelige kilte kan zijn.zonder einde wat het beste bij je past, of misschien de kannibalenslachting invlees blok, of misschien was het dat monster met enge tanden vanKaarsen baai.
Voor mij was het de brutaal gewelddadige en bizar charmante moordende clown Pretzel Jack van"Deur Droom" die het luidste "Nee!" veroorzaakte van allemaal. Uitgevoerd met ongelooflijke fysieke controle door acteur en acteurTroje Jacobus., Pretzel Jack is de engste clown sinds Pennywise, maar hij is geen imitator. Pretzel Jack, een hallucinante, buitenaardse manifestatie van een denkbeeldige vriend van een kind die verkeerd is gegaan, is afwisselend schattig en angstaanjagend, en niet meer dan in de première-aflevering "Ashes on My Pillow" van seizoen vier waarin hij zijn grote hit maakt. debuut door in de donkerste randen van het frame te glippen, de kerel met een schroevendraaier te spietsen en vervolgens gracieus maar grotesk te buigen als eerbetoon aan de hoofdrolspeler. Voor mijn geld is dit een geweldig "monster" aller tijden intro die het toneel vormt voor zijn complexe emotionele reis, zelfverzekerd geregisseerdEL Katz en fenomenaal uitgevoerd door James
CSI: Ernstig gevaar
Het is nog steeds onbegrijpelijk datQuentin Tarantino een aflevering van twee afleveringen gefilmdCSI. Maar ik ben er vrij zeker van dat we niet geverfd zijn met berenstein, en het is echt gebeurd. De veelgeprezen regisseur drukte zijn stempel op de populaire serie misdaadseries met de introductie van de tweedelige seizoensfinale van seizoen 5, met favoriet bij de fans Nick Stokes (George Eads) wordt ontvoerd en levend begraven, terwijl de rest van het CSI-team hem probeert op te sporen voordat hij zonder lucht komt te zitten. Tarantino zei dat hij de show (tv-serie) wilde regisseren omdat hij een oprechte fan was die wilde spelen met gevestigde stereotypen en verhalende structuren.CSI, en als resultaat werd er 85 minuten televisie gegeven, waarin 100% Tarantino voelbaar isen 100 procentCSI.
Na de paniekverwekkende aflevering van "levend begraven" inDood Bill Vol. 2 Slechts een jaar eerder had Tarantino het publiek opnieuw bang gemaakt om ondergronds vast te zitten. Tarantino legt een rode haring in de verkeerde richting bij obstakel na conflict, en weeft een meedogenloos spannende en aangrijpende aflevering met enkele van de hoogste inzetten op de lange termijn van de serie, en soms is het ronduit verschrikkelijk. Tarantino en de cast bereikten absoluut het verwoestende moment van het besef dat Stokes levend begraven was; de paniek en oerverschrikking van Stokes en de geschokte ogen van zijn bemanning die naar hem keken door een live-feedcamera die met hem begraven was. En ditvoordatTarantino gooit een zwerm vuurmieren in de glazen kist van Stokes. Tarantino heeft nog steeds geen horrorfilm geregisseerd, maar bijna al zijn werk bevat elementen van het genre, en hoewel Grave Peril misschien niet het belangrijkste werk van de regisseur is, is het een goede herinnering dat maar weinig regisseurs beter gebruik maken van horrorelementen. precies het juiste moment om onder je huid te kruipen. -Hayley Futch
Dexter: verblind door het licht
rechts - curieuze show (serie). Hij was bloederig, gestoord, vaak gewelddadig en de hoofdpersoon was een seriemoordenaar, maar het was bijna nooit eng. Natuurlijk is het schokkend. Absoluut spannend. Maar eng? Niet zo veel. Dat veranderde allemaal in seizoen 4, met de komst van Arthur Mitchell, ook wel bekend als de Trinity Killer. Mensen die zijn opgegroeid met een constant dieet vanDerde Rots van de zon,werd er snel aan herinnerd dat voordat hij ieders favoriete domme buitenaardse patriarch werd,John Lithgowwas een theateropgeleide dramaacteur die toevallig schurken speelde. En oh wat speelt hij ze. Trinity is intimiderend, niet omdat hij een ongevoelige psychopaat is, maar omdat hij een schijnbaar medelevende, charmante persoon is die in staat is tot het ondenkbare, en omdat Lithgow hem zo vakkundig speelt, kan je niet anders dan van hem houden. En dat geldt ook voor Dexter, wat Rita's leven kost.
Maar hoe verschrikkelijk Rita's gruwelijke einde in de finale van seizoen 4 ook was, ik werd achtervolgd door een eerdere aflevering. Om precies te zijn, één scène, minder dan drie minuten, waarin elke seconde telt. Als onderdeel van een reeks moorden ontvoert Arthur een vrouw en dwingt haar haar dood tegemoet te springen. En het is gewoon verschrikkelijk. Eerst dreigt hij haar kinderen een voor een te laten vallen totdat ze springt, en als ze hem smeekt om haar op zijn minst te duwen, zegt hij: "Dat werkt niet."Ze zou het moeten doen.Ze moet het einde van haar leven kiezen. We weten misschien niet veel over wat ze gelooft, maar we weten dat Arthur een man van geloof is, wat betekent dat zijn plan niet alleen is om haar de dood in te sturen, maar ook om haar ziel naar de hel te sturen.
