Velen geloven dat de mensheid lijdt aan geheugenverlies van een vreemde soort. We hebben bepaalde feiten over ons verleden, die bevestigen hoe lang onze soort bestond, toen we uit de grotten kwamen, spraak vonden, de eerste gereedschappen creëerden en wanneer de soort waarmee we deze planeet deelden uitstierven. En we accepteren deze feiten als een onveranderlijke waarheid, ondanks het feit dat sommige ervan begonnen als verhalen, die later werden bevestigd.
Tot op de dag van vandaag hebben verschillende inheemse stammen echter overtuigingen die in strijd zijn met de officiële wetenschap. En hoewel wetenschappers beweren dat deze legendes slechts kunstwerken van volksambachtslieden zijn, zien we elke dag hoe verschillende mythen in de werkelijkheid worden belichaamd. Wat zeg je bijvoorbeeld van de verhalen over "grote ijsbeer"Woon je in de hooglanden van China?"Fictie"- zeiden mensen, totdat een Franse missionaris zijn huid bracht. Bam! - het mystieke dier is een bekende reuzenpanda geworden. Dan zeggen wetenschappers dat ze gegevens hebben die met absolute zekerheid zeggen welke soorten zijn uitgestorven, en - bam! - in 1938 , wordt coelacanth gevangen in de oceaan, die volgens hun verzekeringen maar liefst 66 miljoen jaar geleden van de aardbodem is verdwenen.
Nieuwe ontdekkingen dwingen historici om tekstboeken te bewerken, en wetenschappers - om nieuwe theorieën te ontwikkelen over de ontwikkeling van het leven op de planeet. En zelfs nu ontdekken onderzoekers veel vreemde artefacten en gebouwen met een onbekend doel die de gebruikelijke perceptie van geschiedenis dreigen te vernietigen. Over het algemeen staat de officiële wetenschap sceptisch tegenover ontdekkingen en uiterst voorzichtig met revolutionaire uitspraken. Maar hier voor je 15 historische curiositeiten die de wetenschap niet kan verklaren... Wat zegt u over hen? Let ook op het artikel TOP-10 historische mysteries.
15. Indiase beschaving
Aanvankelijk werd het bestaan van een onbekende oude beschaving op het grondgebied van het moderne Pakistan lichtvaardig opgevat - geruchten en geruchten. En toen, in 1842, meldde een archeoloog dat hij ruïnes had gevonden. Aan deze ontdekking werd pas in 1856 aandacht besteed, toen tijdens de aanleg van de spoorlijn de overblijfselen van een tot dan toe onzichtbare beschaving werden opgegraven. Nu, na talloze archeologische expedities, hebben we heel wat geleerd over de Indiase beschaving. De gevonden artefacten wijzen op een hoog ontwikkelingsniveau van degenen die hier in 3300 voor Christus woonden. samenleving.
De grootste moeilijkheid waarmee wetenschappers worden geconfronteerd, is de onmogelijkheid om hun taal te decoderen. Hoewel de geschriften van Harrap onvolledig zijn, zijn onderzoekers unaniem van mening dat het Harrap-volk een taal had en, afgaande op het beschikbare bewijsmateriaal, werd geschreven. Dit is echter een controversieel punt, omdat het zou betekenen dat de Indianen het schrijven onder de knie hadden voordat iemand anders die in dit gebied woonde. Sommige artefacten wijzen ook op het mogelijke gebruik van typografie, en als dit wordt bevestigd, zal de Indiase beschaving de Chinese beschaving met 1500 jaar overtreffen in termen van ontwikkeling.
En het zal gewoon onvoorstelbaar zijn. Helaas bevatten de meeste artefacten zelden meer dan vijf unieke symbolen, daarom geloven sommige onderzoekers dat dit geen natuurlijke taal is. En hoewel de meeste experts het hier niet mee eens zijn, niet wetende wat daar staat, kan niets met zekerheid worden gezegd. Mogelijk bent u geïnteresseerd in het artikel 10 Maya-mysteries opgelost.
14. Geschiedenis van de Olmeken
Het mysterieuze volk van de Olmeken leefde volgens de legende ergens in het huidige Mexico in 1100 voor Christus, wat hen de oudste Midden-Amerikaanse beschaving maakt. Tot het begin van de jaren negentig was er weinig over hen bekend, totdat een groep lokale bewoners uit de stad Veracruz een goed bewaard gebleven stenen plaat opgroef, bezaaid met oude geschriften - veel ouder dan ooit tevoren. Ze werd de grootste archeologische vondst. Wetenschappers hebben de inscripties op de steen bestudeerd en een aantal verbazingwekkende ontdekkingen gedaan. Ten eerste behoorde het artefact toe aan de mysterieuze Olmeken-beschaving. Verder concludeerden de experts dat de tekst zo goed gestructureerd was dat het alle tekenen van betekenisvolle zinnen, foutcorrecties en zelfs versregels bevat. Bovendien suggereert de aard van de markeringen dat deze tegel privé is."kopiëren"van de opgegeven tekst. Als dit waar is, dan moet er nog steeds anders zijn"documentatie", records, handelsroutes of zelfs oude literatuur in afwachting van Columbus!
Het enige nadeel is het onvermogen om de Olmec-taal te ontcijferen. Het is anders dan enig eerder ontdekt Amerikaans schriftsysteem. Zonder een document, zoals de Rosetta-steen uit Egypte, is het bijna onmogelijk om dit oude volk te begrijpen. Voor onderzoekers is deze taak vergelijkbaar met de studie van de Indiase beschaving, alleen erger. En hoewel de gevonden tablet tot nu toe het eerste en enige document op het Noord-Amerikaanse continent is, zijn experts er zeker van dat de Olmeken complexe verhalen, gedetailleerde rapporten en zelfs een religieuze kalender met een gedetailleerde beschrijving van tradities konden schrijven. We moeten nog ontdekken wat er met deze beschaving is gebeurd na 300 voor Christus, en het zal mogelijk een van de grootste historische ontdekkingen van de nabije toekomst zijn. Het is vermeldenswaard dat de Olmeken zijn opgenomen in de beoordeling van 10 mystiek verdwenen beschavingen.
13. Het zwaard in de steen
Waarschijnlijk heeft bijna iedereen de legende over koning Arthur gehoord - een ridder die een zwaard uit een steen trok die niemand anders kon optillen. Sommige wanhopige romantici geloven dat Arthur een echt persoon is, en op basis van onze kennis kunnen we dit niet volledig ontkennen. Het is zeker bekend dat er in het leven echt een zwaard in steen is - misschien werd het de inspiratiebron voor de legende?
Het echte zwaard werd gevonden in de Monte Ciepi-kapel in de abdij van San Galgaro, gelegen in Toscane, Italië. Het verhaal gaat dat Saint Galgano Guidotti zijn leven begon als een kwaadaardige en wrede ridder. In 1180 werd hij opgewacht door de aartsengel Michaël, die Guidotti vertelde zijn zondige leven op te geven en het pad van God te volgen. Eerst weigerde hij, maar toen reed hij door Monte Ciepi - toen slechts een rotsachtige heuvel. Een stem uit de hemel riep hem, die zei dat het nu tijd is om te veranderen. De ridder antwoordde dat het was als "een rots hakken met een zwaard".
En om de onuitvoerbaarheid van het verzoek aan te tonen, dreef hij zijn zwaard in de steen. En in plaats van te breken, ging het mes de kasseien in. Niet gelovend wat er was gebeurd, viel hij op zijn knieën en begon vanaf nu bij deze steen te bidden, zoals bij het altaar. Ongeveer een jaar later stierf Galgano en werd in 1185 heilig verklaard door paus Lucius III. De kerk werd gebouwd rond datzelfde zwaard in steen. Toegegeven, nu is het bedekt met een duurzame plastic behuizing, zodat niemand de koning van Engeland wil worden.
12. Sealand-schedel
Een van de meest controversiële artefacten is de Sealand Skull. Het werd in 2007 gevonden in Elstücke, Denemarken, tijdens een leidingwissel. In het begin schonk niemand er veel aandacht aan, maar later, in 2010, werd het onderzocht aan het Deense Veterinaire College en ... Onderzoekers konden niet vaststellen van wie het was, omdat het niet paste bij een soort die bekend is bij de wetenschap. Deze schedel riep veel vragen op die wetenschappers niet kunnen beantwoorden, maar sommigen van hen proberen volledige informatie over het artefact te krijgen. Paleontologen geloven dat dit de schedel is van een zoogdier, mogelijk een paard, maar een meer gedetailleerde studie toonde aan dat de eigenaar van de schedel niet in de Linnaean-taxonomie past. Een radiokoolstofscan aan de Niels Bohr Universiteit in Kopenhagen toonde aan dat een onbekend exemplaar ergens tussen 1200-1280 voor Christus leefde.
Verdere opgravingen op de vindplaats hebben helaas niets interessants opgeleverd. Jammer, want de schedel is best interessant.: Vergeleken met de menselijke schedel heeft hij veel opmerkelijke verschillen. Zo zijn de oogkassen van het Sealand-exemplaar veel groter, dieper en ronder en lopen ze meer naar de zijkanten. Bij mensen staan de ogen in het midden. Zijn neusgaten zijn, net als zijn kin, smal, maar over het algemeen is de schedel groter dan de gemiddelde mens. Het oppervlak van de schedel is glad, wat wetenschappers zien als een aanpassing om te overleven bij lage temperaturen. Op basis van de grootte van de oogbollen denken wetenschappers dat het exemplaar uit Sealand nachtdieren was. Maar wat is dit wezen? Buitenaards wezen? Of een voorheen onbekende ondersoort van mensen? Het is te hopen op de resultaten van toekomstig onderzoek.
11. Duitse onderzeeër UB-85 werd tot zinken gebracht door een zeemonster
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was er een verhaal over een Duitse onderzeeër die volgens de legende werd aangevallen door een zeemonster, waardoor hij niet meer de diepte in kon. We hebben het over de onderzeeër UB-85 en zijn commandant Gunther Kreche. In april 1918 naderde een Brits patrouilleschip een onderzeeër aan de oppervlakte. De Duitsers gaven zich onmiddellijk over. De kapitein van het schip, Gunther Krech, werd ondervraagd en vertelde over dit vreemde incident.
'S Nachts kwam de onderzeeër boven om de batterijen op te laden. En plotseling viel haar een vreemd wezen aan, dat volgens Krekh een klein hoofd had en tanden die glinsterden in het maanlicht. Een enorm monster probeerde het schip te blokkeren, maar het team slaagde erin het af te schrikken met geweer- en machinegeweervuur en meer schade te voorkomen. Eigenlijk was dat de reden waarom de Duitsers niet naar de diepte konden gaan en van het patrouilleschip konden ontsnappen. Als gevolg hiervan verklaarden verschillende rapporten dat de onderzeeër ofwel zonk of werd vernietigd door een Britse patrouille.
De onderzeeër en zijn geschiedenis zijn onderdeel geworden van zeeverhalen. Men geloofde dat zo'n schip niet bestond totdat in oktober van dit jaar een Schotse kabellegger iets soortgelijks als de legendarische UB-85 in de Noordzee vond tijdens het leggen van een stroomkabel. Uit de akoestiek bleek dat het schip niet ernstig beschadigd was. Het is de bedoeling om verder onderzoek te doen en erachter te komen wat er met de onderzeeër is gebeurd. Werd ze echt aangevallen door een zeemonster?
10. Manx Penny
Een ander controversieel artefact is de Manx-penning. Deze munt werd gevonden op 18 augustus 1957 in een archeologische steengroeve tijdens het verkennen van de Indiaanse cultuur in de buurt van Brooklyn, Maine. Maar liefst 30.000 prachtige artefacten zijn ontdekt, maar een van hen is vooral opmerkelijk, niet behorend tot de Indiase cultuur - de Manx-penning. Sommige onderzoekers beschouwen het als nep, anderen - een bewijs dat in de pre-Columbiaanse tijd Europeanen naar dit continent kwamen.
Wetenschappers discussiëren over de oorsprong van deze munt. Het is zeker niet gemaakt door Amerikaanse Indianen, en sommigen geloofden zelfs dat het in de 12e eeuw uit Engeland was meegebracht. Latere studies beweren dat het artefact van Scandinavische oorsprong is en in de 11e eeuw is gemaakt. De Universiteit van Oslo bevestigde dat dergelijke munten in 1060-1080 v.Chr. in Noorwegen in omloop waren. Nu is de Manx-penning een ezel in het Maine National Museum, waarvan de autoriteiten zwijgen en de oorsprong of zelfs de authenticiteit van het artefact niet officieel kunnen bevestigen. Deze ongewone vondst zal de geest van wetenschappers lange tijd kwellen - hoeveel zijn er en hoe zijn ze hier terechtgekomen?
9. Göbekli Tepe
Historici beweren dat de eerste menselijke beschavingen pas in 8000 voor Christus begonnen met het bouwen van dorpen, landbouw en tempels, maar is dit echt zo? Deze verbazingwekkende ontdekking daagt de conventionele wijsheid over antropogenese uit. De ontdekking vond plaats in 1994 op het platteland van Göbekli Tepe in Turkije. Op de top van de bergketen zijn er meer dan 200 grote stenen pilaren tot 18 meter hoog en met een gewicht van ongeveer 20 ton elk. Ze zijn gerangschikt in een reeks van twaalf ringen met afbeeldingen van verschillende dieren. De vondst dateert uit 12000 voor Christus. Ja, dit Turkse altaar is duizenden jaren ouder dan Stonehenge! Het is misschien wel de oudste gebedsplaats ter wereld.
Verschillende bewijzen wijzen erop dat de site werd gebouwd door oude nomadische jagers-verzamelaars die de landbouw nog niet onder de knie hadden. De moderne wetenschap is van mening dat mensen op dit ontwikkelingsniveau nog steeds niets wisten over de complexe symbolische systemen, sociale hiërarchie en de arbeidsverdeling - de voorwaarden voor de bouw van deze gigantische tempel met een oppervlakte van 89.000 m2. In theorie zou religie moeten ontstaan nadat mensen van jagen en verzamelen zijn overgestapt op landbouw en veeteelt, maar deze bevinding zou anders kunnen beweren.
Dus rijst de vraag - misschien was de behoefte aan constructie de reden waarom mensen zich vestigden, gemeenschappen begonnen te bouwen en op zoek gingen naar een constante voedselbron, die de landbouw uitvond? Zo ja, hoe deden de oude nomaden dat? Hoe zijn ze erin geslaagd om dit duizenden jaren voor iemand anders te doen? En tot slot, wie zijn deze mensen en waar zijn ze heen gegaan? Archeologen kunnen nog geen antwoord geven.
8. Leefden mensen zij aan zij met dinosaurussen?
Dinosaurussen stierven ongeveer 65 miljoen jaar geleden uit, miljoenen jaren voordat de mens voor het eerst verscheen. En in dit geval is het heel vreemd dat wetenschappers artefacten vinden met verbazingwekkend nauwkeurige afbeeldingen van dinosaurussen, alsof ze uit de natuur zijn geschreven. Voorbeeld? De 12e-eeuwse Angkor Wat-tempel in Cambodja. Op een van de muren is een gedetailleerde afbeelding van een stegosaurus gegraveerd, ondanks het feit dat de eerste geregistreerde vondst van fossiele resten van deze reptielen pas aan het begin van de 19e eeuw werd gevonden. En hoe slaagden de kunstenaars uit de oudheid erin uitgestorven hagedissen zo betrouwbaar in beeld te brengen?
Een ander voorbeeld dat archeologen verbijstert, zijn de stenen uit de stad Ica. Volgens de documenten werden ze gevonden in Peru, in een grot in de buurt van de eerder genoemde stad. Deze mysterieuze artefacten werden in 1961 door de Peruaanse archeoloog professor Javier Cabrera als een geschenk ontvangen. Nadat hij de steen nauwkeuriger had onderzocht, ontdekte hij een afbeelding van een oude vis die volgens officiële bronnen miljoenen jaren geleden was uitgestorven. De vondst verbaasde de professor zo dat hij besloot er meer over te weten te komen. De tekening is gemaakt op een stuk andesiet, een donkergrijs/zwart vulkanisch gesteente dat erg hard en moeilijk te bewerken is, zeker met primitieve werktuigen uit de oudheid.
Fossielen gevonden in hetzelfde gebied bevestigen dat de teruggevonden artefacten miljoenen jaren oud zijn. Professor Karbera verzamelde honderden stenen uit de grotten in Ica en vond op sommige afbeeldingen van levende brachiosauriërs, tyrannosauriërs en triceratops, en op een andere - een roofzuchtige dinosaurus die een oude inboorling verslond. Radiokoolstofscanning is niet de meest nauwkeurige methode, omdat fossielen van dinosauriërs soms te oud zijn om er informatie uit te halen ... Dus misschien hebben mensen echt oude dinosaurussen gevangen, zoals deze artefacten zeggen?
7. Krimpiramides
Er verschenen veel verschillende publicaties over de Krim-piramides die in 1999 werden gevonden door Vitaly Gokh, die dertig jaar geleden ontslag nam uit het Sovjetleger. Nadat hij zich in het reservaat had teruggetrokken, begon hij onderzoeksactiviteiten, die hem naar het Krim-schiereiland leidden, waar een verbazingwekkende vondst plaatsvond. Goh suggereerde dat als er overstroomde dorpen in de Zwarte Zee zijn, er dan andere oude gebouwen moeten zijn. Maar de regio is slechts een opslagplaats van archeologische waarden van verschillende culturen - oud Grieks, Romeins, Ottomaans en anderen.
Als ingenieur van beroep wist hij instrumenten te gebruiken die werken volgens het principe van magnetische resonantie, en hij besloot zijn hypothese te testen. En ze werd bevestigd. Goh vond een gebied van zeven kalkstenen piramides langs de zuidkust van het schiereiland. De grootste van hen is 45 meter hoog met een basislengte van 72 meter en had een afgeknotte top, zoals de Maya-piramides.En alle zeven gebouwen vormen een rechte lijn die van noordwest naar zuidoost loopt. Goh beweert dat er mogelijk wel 39 piramides onder water zijn.
Volgens hem zijn dit de oudste bouwwerken op aarde, gebouwd in het tijdperk van de dinosauriërs. Voordat de geschiedenis echter wordt herschreven, zullen er nog veel meer opgravingen en studies van verschillende documenten moeten worden gedaan - de meeste wetenschappers geloven dat de hypothese van Goch niets met de realiteit te maken heeft, en zijn vondst is mogelijk veel jonger. Gelukkig zoekt de Russische onderzoeker al financiering om de gevonden piramides verder te ontwikkelen.
6. Salzburgse kubus
Nou ... Strikt genomen is de Salzburg-kubus helemaal geen kubus, daarom wordt hij soms de Wolfsegg-ijzerklomp genoemd. Dit interessante artefact werd gevonden in 1885 in de buurt van Wolfsegg am Hausruck in Oostenrijk. Ze zeggen dat dit interessante eivormige object werd gevonden door een mijnwerker tijdens het winnen van steenkool voor een staalwerkplaats. De vondst was bedekt met kuilen en een diepe groef eromheen, had scherpe randen en woog ongeveer 800 gram met afmetingen van 6,6 x 6,6 x 4,7 cm. Chemische analyse toonde aan dat "ei"bestaat uit gelegeerd staal met toevoeging van nikkel en koolstof, en de afwezigheid van zwavel toonde aan dat het geen pyriet was. Volgens alle indicaties was het een door de mens gemaakt product, gesneden uit een enkel stuk ijzer. En alles zou goed komen , maar het artefact werd 20 -60 miljoen jaar in steenkoolafzettingen gevonden. Dat is een probleem!
En hoe kon zo'n ingewikkeld versierd stuk ijzer miljoenen jaren vóór de officiële verschijning van mensen zijn verschenen? Wetenschappers worstelen al meer dan honderd jaar met dit mysterie. Sommige wetenschappers geloven dat het artefact nep is, anderen dat het een geschenk is van gasten uit de ruimte, en weer anderen beweren dat het een meteoriet is. Jarenlang ging de Salzburgse kubus van het ene onderzoekscentrum naar het andere, maar nu bevindt dit mysterieuze object zich in Oostenrijk, in het Regionaal Museum van de stad Vöcklabruck.
5. Wie is deze "vreselijke Bigfoot"?
"Vreselijke Bigfoot"of Yeti, de koelere broer van Bigfoot. Hij is het meest onoplosbare cryptozoologische mysterie. Veel getuigen, voetafdrukken en wazige video's deden mensen denken dat er iets aan de hand is in de Himalaya. En het lijkt erop dat een van de Britse genetici het zelfs weet. De naam van de onderzoeker is Dr. Brian Sykes, en hij is een professor in de genetica aan de Universiteit van Oxford. In 2013 voltooide hij de ontcijfering van DNA-monsters waarvan wordt aangenomen dat ze tot de Yeti behoren. In het bijzonder werd een van de haren gevonden in de westelijke Himalaya-regio genaamd Ladakh , en de andere - uit de staat Bhutan, dat ongeveer 860 km daarvandaan ligt.
Een monster uit Ladakh werd genomen uit de gemummificeerde overblijfselen van een onbekend wezen dat veertig jaar geleden door een plaatselijke jager werd gedood. De tweede haar is de enige haar die 10 jaar geleden werd gevonden in een Bhutaans bamboebos tijdens het filmen van een documentaire. Professor Sykes vergeleek DNA-monsters met die opgeslagen in de wereldwijde opslagplaats van genetische monsters van verschillende wezens - inclusief uitgestorven - GenBank... De onderzoeker dacht hier soortgelijke monsters te kunnen vinden. En het resultaat verbaasde hem en verbaasde hem enorm.
Uit de scans bleek dat beide monsters volledig overeenkomen met het DNA van een oude ijsbeer, wiens kaakbeen in Noorwegen werd gevonden. De leeftijd van het bot is ongeveer 40-120 duizend jaar. Sykes zegt dat dit precies de periode is waarin ijsberen en bruine beren twee verschillende soorten werden. Misschien is de Yeti een ondersoort van bruine beren die het leven leiden van een poolvoorouder! Werkelijk "vreselijke bigfoot"Eindelijk geïdentificeerd?" Dr. Sykes is ervan overtuigd dat beide haarmonsters uit verschillende uiteinden van de Himalaya tot hetzelfde dier behoren. Aanvullend onderzoek en expedities zullen nodig zijn om te bevestigen dat dit de bron is van de legendes over de Bigfoot.
4. Waar haalden de Egyptenaren cocaïne vandaan?
Toen Christoffel Columbus de Nieuwe Wereld ontdekte, trof hij veel dieren en planten aan die in Europa ongezien waren. Hij leerde over tabak en probeerde een vreemd medicijn gemaakt van cocabladeren, en haastte zich om zijn ontdekkingen met zijn landgenoten te delen. Dat zeggen ze tenminste. Maar zo ja, hoe vonden de egyptologen dan sporen van cocaïne in de mummies? In 1992 onderzochten Duitse wetenschappers oude Egyptische mummies en vonden sporen van tabak, cocaïne en hasj in hun haar, botten en huid. En als hasj een Aziatische drug is en vrij toegankelijk was voor de Egyptenaren, dan werden tabak en coca in die tijd uitsluitend in Amerika verbouwd.
Ze willen hun reputatie niet op het spel zetten voor "ontdekkingen van cocaïne", hebben de wetenschappers een onafhankelijk laboratorium opdracht gegeven om dezelfde tests uit te voeren op verschillende mummies. De resultaten zijn bevestigd: de mummies waren gewoon gevuld met cocaïne en tabak. En Duitse wetenschappers begonnen steeds meer mummies te bestuderen en vonden sporen van tabak in bijna een derde van hen, en in de mummie van Ramses II (dezelfde die bekend is uit het bijbelse verhaal "Exodus", over Mozes en de Tien Geboden) waren er tabaksbladeren en een versteende tabakskever! En dit is geen grap. Het lijkt erop dat Ramses II een zware roker was. Maar waar haalden de oude Egyptenaren dergelijke stoffen vandaan? Er zijn geen verslagen van de reizen van de Egyptenaren naar onbekende afstanden, en inderdaad ook het bewijs van de genoemde medicijnen, en het lijkt erop dat wetenschappers deze puzzel niet snel zullen kunnen oplossen.
3. "Reuzencodex"
Codex gigas, wat uit het Latijn is vertaald als "Gigantisch boek"- niet meer, - het grootste oude manuscript ter wereld. Volgens historici werd het boek in de 13e eeuw geschreven in een benedictijnenklooster in de Tsjechische stad Podlažice, en tijdens de Dertigjarige Oorlog in 1648 werd het veroverd door de Zweeds leger en bevindt zich nu in de Nationale Bibliotheek van Zweden in Stockholm. Dit boekdeel is gemaakt van meer dan 160 dierenhuiden en kan door twee personen worden opgetild.
Het boek bevat de volledige tekst van de Vulgaat - de algemeen aanvaarde Latijnse vertaling van de Bijbel door de gezegende Hiëronymus van Stridon - evenals vele andere werken in het Latijn, waaronder "Joodse oudheden"Josephus Flavius, verzameling werken van Hippocrates over medicijnen,"Tsjechische kroniek"Kozma Prazjski,"begin"Isidorus van Sevilla. Daarnaast waren er teksten voor de uitdrijvingsrituelen, magische formules en beschrijvingen van het Koninkrijk des Heren. En natuurlijk een afbeelding op ware grootte van Satan, waarnaar het boek werd genoemd"Duivelse Bijbel".
Volgens de legende sloot de monnik die dit boek schreef een deal met de duivel nadat hij was veroordeeld om levend in een muur te worden begraven. Dankzij Satan, die zijn portret op de pagina's van de Bijbel achterliet, kon de monnik het boek in één nacht uitlezen. Onderzoekers die het boek beoordeelden, kwamen tot de conclusie dat de tekst in het boek redelijk consistent en duidelijk is, alsof het boek in zeer korte tijd is geschreven. Dat kan echter niet, want dan zou je vijf jaar achter elkaar onafgebroken moeten schrijven. Wetenschappers zijn over het algemeen van mening dat er meer dan dertig jaar aan deze code is gewerkt. Er moet echter aan worden herinnerd dat sommige monniken straf konden krijgen in de vorm van het kopiëren van heilige teksten. De vaardigheid en het doorzettingsvermogen waarmee dit werk is gedaan, zul je nu niet tegenkomen... Of misschien is er echt een boze geest in het spel?
2. Bosnische piramide van de zon
Het vinden van de piramides in Bosnië zou de grootste archeologische ontdekking in Europa kunnen zijn. Volgens de verklaringen van Dr. Semir Osmanagich, hoofd. de afdeling Antropologie van de Amerikaanse Universiteit in Bosnië en Herzegovina, is de gevonden piramide misschien wel het oudste door de mens gemaakte object op aarde (deze titel kan echter ook naar de Krim-piramides gaan). Dr. Osmanagich ontdekte haar in 2005, toen hij op doorreis was door de stad Visoko. De mysterieuze heuvel stak sterk af van het omringende landschap, wat de aandacht van de antropoloog trok.
De structuur wordt de Piramide van de Zon en de Maan genoemd en is 220 meter hoog, wat veel hoger is dan de Piramide van Cheops in Gizeh.En het meest verbazingwekkende aan de Bosnische piramide is dat hij naar het noorden wijst met een fout van slechts 12 boogseconden. Te nauwkeurig om toeval te zijn, aangezien de Grote Piramide van Gizeh exact dezelfde positioneringsnauwkeurigheid heeft. De piramide van Cheops bevindt zich op het snijpunt van de langste parallel en de langste meridiaan, dat wil zeggen precies boven het massamiddelpunt van de aarde. Bovendien bevinden de randen van de basis zich precies op de windstreken. De locatie is te precies om onopgemerkt te blijven. En dan is er ineens een soortgelijke piramide. Hoe is het gebeurd? Was er echt een verband tussen twee oude beschavingen? Het zal jaren duren om een vraag te beantwoorden die de reguliere wetenschap voor altijd kan veranderen.
1. "Grote kom"
Fuente Magna is een groot stenen vat dat eruitziet als een kuip of kom en werd in 1958 gevonden door een onbekende boer in de buurt van het Titicacameer in Bolivia. Vervolgens werd het artefact naar het La Paz Museum of Precious Metals gestuurd, waar het bijna veertig jaar heeft gelegen totdat twee onderzoekers het probeerden te bestuderen. Het vat heeft prachtige gravures met dieren en inscripties in Sumerisch spijkerschrift. En dit riep veel vragen op. Hoe kon een artefact met Sumerisch spijkerschrift in de Andes terechtkomen, omdat er duizenden kilometers tussen liggen? Archeologen proberen oude schriften te ontcijferen, maar ze hebben geen idee wat voor spijkerschrift er is gebruikt.
De oude spijkerschriftspecialist, Dr. Clyde Winters, beweert dat de kom mogelijk van oude Sumerische oorsprong is en vergelijkbaar is met de artefacten die in Mesopotamië zijn gevonden. Hij merkt ook op dat een soortgelijk spijkerschrift 5000 jaar geleden werd gebruikt door de oude volkeren van de Sahara: de Draviden, Elamieten en zelfs de vroege Sumeriërs. Al deze beschavingen werden gevormd in Centraal-Afrika vóór het begin van de verwoestijning in 3500 voor Christus. Dr. Winters vertaalde enkele van de brieven en de betekenis ervan verraste velen.
De kom was een ritueel plengoffer in de naam van Ni-Ash, de Sumerische godin van de vruchtbaarheid. Nia is een Sumerische transcriptie van de naam van de Egyptische godin Neith, die werd aanbeden door veel volkeren die zich in Libië en delen van Centraal-Afrika hebben gevormd. Het gevonden vaartuig stelt ons in staat om nieuwe hypothesen op te bouwen over het eerder niet besproken verband tussen de Sumeriërs en Bolivianen.
We raden aan om te kijken naar:
Mysterieuze vondsten van archeologen, die mogelijk getuigen van het leven van uitgestorven hoogontwikkelde beschavingen. Het niveau van technologie dat voor hen beschikbaar is, is gewoon geweldig.
