Als je denkt aan sensationele actiescènes en explosieve sets, denk je misschien aan producties met een groot budget zoalsniet in kaart gebracht ofgrafrover . Laat me de dark horse-mededinger introduceren: de nederige proMario en Luigi met zijn goofy animatie en grappen, die een gezonde niche heeft uitgehouwen in het rijk van visueel spektakel.
Laten we bijvoorbeeldMario & Luigi: Papierstoring . Eén vaardigheid in de onlangs uitgebrachte RPG verandert het slagveld in een squashbaan en plakt vijanden op de achtermuur voor een eersteklas smash. Een andere techniek tovert een grote raket tevoorschijn waar Mario en Luigi op rijden, eraf springen en vervolgens op een van de loodgieters steunen, die zich aan het leven moet vastklampen terwijl de speler zijn vervallen ruimteschip rechtstreeks op de slechteriken richt. Het meest indrukwekkend zijn de verdedigingssequenties waarin je groep moet samenwerken om vijandelijke aanvallen af te weren, een nauwkeurige timing te gebruiken om een boemerang naar een geest te lanceren of deel te nemen aan een papieren vliegtuigrace met extreem hoge inzetten.papierstoring heeft misschien geen supergedetailleerde texturen of 1080p-graphics, maar het is zeker interessant om naar te kijken, en veel beter.
In het vijfde deelMario en Luigi , een paar loodgieters niet langer vast komen te zitten in de maag van Bowser en worden meegezogen in Luigi's dromen. Hier blijven ze in de echte wereld, vergezeld door hun parallelle tweelingbroer uit een ander universum, de tweedimensionale Paper Mario, die uit zijn huis is verbannen vanwege enkele stuntelige fouten van Mario's groenere broer. Uiteindelijk vangt Bowser zowel Peach als haar ultradunne tegenhanger, en zoals altijd gaat de jacht door. Woestijn, bos, ijsberg; inmiddels ken je de oefening.
Net als andere spellenMario & Luigi , papierstoring is een traditionele turn-based RPG met op tijd gebaseerde aanvallen en verdedigingen. Dit betekent dat als je wilt dat Mario's springaanval het meest effectief is, je op de A-knop moet drukken wanneer hij landtRechtdoor op de vijand. Het betekent ook dat als je niet elk gevecht wilt verliezen, je een paar stiekeme defensieve bewegingen moet maken, zoals over Koopa-projectielen springen of vuurballen naar de vijand slaan met een goed getimede hamerslag. Sommige van deze aanvallen kunnen zeer geavanceerd zijn; hoe meer je vooruitgang boekt, hoe meer er van je wordt gevraagd.
Het mooie van dit systeem is dat het zowel mentale als fysieke strategie vereist. Je moet niet alleen zorgvuldige beslissingen nemen over wanneer je moet genezen en wanneer je moet aanvallen, je hebt ook reactievaardigheden nodig om te anticiperen of een vijandelijke vuurbal van boven of van onder komt. Als je niet de behendigheid hebt om een bijzonder moeilijke beweging uit te voeren, zul je hem niet kunnen gebruiken. Weet je niet hoe je met Luigi bommen moet gooien terwijl je ze raakt met Mario's hamer? Gebruik iets anders. Of sterf.
Je kunt natuurlijk ook gewoon overschakelen naar de gemakkelijke modus en alles doorwaden, maar wat is daar interessant?
Het is meteen duidelijk dat de ontwikkelaars van AlphaDream hebben geluisterd naar de feedback van zowel fans als critici; lange tutorialsdroom team zijn ingekort en de vooruitspoelknop hangt nu plagend in de hoek tijdens elke tussenfilmpje. Nieuwe ideeën en vaardigheden worden geleidelijk geïntroduceerd, maar elke vijand voelt een beetje anders aan, en in ~ 28 uur heb ik genoten van bijna elk gevecht waaraan ik deelnam. Andere RPG's kunnen belangrijke lessen leren van getimede aanvallen en verdedigingen.papierstoring .
In een paar uurpapierstoring geeft je ook toegang tot een nieuwe monteur genaamd Battle Cards die je vaardigheden op interessante manieren uitbreidt; de ene kan de kracht vergroten en de andere kan schade toebrengen aan degene met de meeste gezondheid op het slagveld. De game ondersteunt ook Mario-, Luigi-, Toad-, Bowser-, Peach- en Yoshi-amiibo, die ik niet heb kunnen testen omdat ik geen amiibo-fan ben.
TempoPapierstoring, over het algemeen snel, hoewel het tegen het einde begint te vertragen en uiteindelijk verandert in een reeks vermoeiende afleidingen. De game vraagt je vaak om de gestolen Paper Toads te redden, wat inhoudt dat je een reeks elementaire puzzels en minigames moet oplossen die op zichzelf al leuk zijn, maar tegen het einde van de game te repetitief aanvoelen. Ook ongelukkig zijn Paper Battles, een reeks minigames waarin Mario en de bemanning een gigantisch kartonnen figuur (Mario, Yoshi, enz.) Vastleggen en gebruiken om papieren monsters te bestrijden. Het verslaan van deze papieren vijanden is een herhalingsoefening, aangezien elke vijand dezelfde zwakte heeft, dus er is geen echte keuze te maken. Het idee is interessant, maar het werkt gewoon niet in de praktijk.
Het is ook jammer dat de ontwerpers en kunstenaars van AlphaDream hun creativiteit niet konden gebruiken om nieuwe personages of plotpunten te bedenken. Een van de redenen waarom mensen met zoveel liefde terugkijken op games alsSuper Mario-RPG enPaper Mario: de duizendjarige deur, zijn hun unieke verhalen en rollen;papierstoring Helaas voldoet het niet aan de verwachtingen.
De dialoog is in ieder geval net zo geweldig als altijd, dankzij Nintendo's getalenteerde team van vertalers en redacteuren bij Treehouse. In echte Nintendo-stijlPapierstoringen maakt volledig gebruik van de papieren truc en biedt allerlei soorten grappen, puzzels en slimme kwinkslagen.
Afgezien van wat problemen in de finale,Mario & Luigi: Papierstoring is leuk en de moeite waard om te spelen, zelfs alleen voor gevechten. Wat is er leuker dan Paper Mario te gebruiken om je vijand in een gigantische vlieger te veranderen die jullie met z'n drieën naar grote hoogten kunnen vliegen om ze terug naar de grond te slaan.
